Moonlit Sailor zet dapper door

Voorprogramma Sennen trekt meer publiek

Tekst: Linda van Houwelingen ,

Nog geen tien man staat in de zaal als het Zweedse Moonlit Sailor start met hun optreden. Langzaam loopt de zaal vol en na drie kwartier hebben de vier het publiek eindelijk voor zich gewonnen met hun instrumentale indierock. Opvallend detail is dat het Utrechtse Sennen als voorprogramma voor een vollere zaal stond.

Voorprogramma Sennen trekt meer publiek

Sennen opent deze avond vol instrumentale muziek. De Utrechtse band bestaat al tien jaar en maakt experimentele post-rock. Bassist Frank Stevens vertelt over de wisselende bandbezetting. Hun nieuwste aanwinst is VJ Karen, zij improviseert passende beelden bij de muziek op een scherm achter de band. De overige vier bandleden spelen lange nummers, de overgangen zijn nauwelijks hoorbaar. Hierdoor lijkt het net een jamsessie. De lange trompetnoten contrasteren met de harde, soms bijna metal-achtige bastonen. Het één na laatste nummer dat gespeeld wordt is het nieuwe nummer 'Panama'. Sennen lijkt soms wel in trance van de strakke, zichzelf herhalende ritmes. De band eindigt weer met een nummer van het mini-album Automatic Writing uit 2007. Hoekige baslijnen zijn de rode draad in dit nummer, tot gitarist Jacco van Elst plots een snaar breekt en hun optreden ten einde komt. 

Nog maar een handjevol bezoekers staat in de zaal wanneer de Zweedse jongens van Moonlit Sailor het openingsnummer 'Hope' ten gehore brengen. Het uiterlijk van bassist Markus Rundlöf heeft dankzij zijn gordijntjeskapsel dan wel overeenkomsten met dat van iemand uit een willekeurige jaren 90 boyband, hun muziek heeft daarentegen niets te maken met dit genre. Geen gelikte refreinen met bijpassende dansjes voor deze heren, maar rustige en fragiele tonen die langzaam naar de muzikale hoogtepunten toewerken.
 
Momenteel is Moonlit Sailor bezig met hun tweede Europese tour. De vier leden, met een gemiddelde leeftijd van 20 jaar, vormen sinds 2006 een indierockbandje. Nog geen jaar later besloten ze al om de vocalen te schrappen en alleen nog maar instrumentale muziek te maken. Hierdoor lijken de nummers meer op elkaar en wordt het geheel soms wat eentonig. In tegenstelling tot Sennen wordt er na elk nummer even gestopt, waardoor het minder op een jamsessie lijkt. Rundlöf grijpt meteen de kans om trots te laten horen hoe hij ‘dank je’ zegt. Enthousiast vraagt hij of de toeschouwers het naar hun zin hebben. Hij krijgt weinig respons en de band zet dapper door.
 
Vervolgens wordt '1994' gespeeld, een nummer van de in 2009 uitgekomen plaat So Close To Life. Voorzichtige noten worden afgewisseld met beukende gitaren, waarbij de muzikanten helemaal opgaan in hun spel. Live komt het lied een stuk beter tot zijn recht, doordat de emoties die gepaard gaan met de muziek veel duidelijker te zien en te horen zijn. De zaal is ondertussen een stuk gevulder dan aan het begin en het viertal ontvangt na afloop een groot applaus. Gitarist Oscar Hulbrandsen lijkt hierdoor zelfs ontroerd. Moonlit Sailor heeft het publiek eindelijk voor zich gewonnen, precies op het moment dat ze klaar zijn met spelen.
 
Gezien: Moonlit Sailor & Sennen, vrijdag 7 mei 2010 @ ACU