Suimasen verdient meer volk

Labasheeda is passend voorprogramma

Tekst: Marc van der Laan / Foto's: Bart Schalkwijk ,

Het leven is niet altijd eerlijk. Met hun sterke nummers en meeslepende spel doet Suimasen niet onder voor internationale bands met een korter trackrecord. Toch staan ze voor een slechts half gevulde zaal in EKKO. De thuisblijvers hebben een stevig maar melodieus optreden gemist.

Labasheeda is passend voorprogramma

De melancholische postrockers van Suimasen spelen voor de derde keer in een half jaar tijd in Utrecht. Na eerdere optredens tijdens Club 3VOOR12/Utrecht en als voorprogramma voor Polvo zijn ze nu de headliner in EKKO.

Het drietal uit Eindhoven heeft een passend voorprogramma gevonden in Labasheeda. De Amsterdamse band speelt noiserock met indie invloeden en de dynamiek in de nummers refereert ook aan postrock. Aan het samenspel van de band is te merken dat ze het afgelopen jaar veel gespeeld hebben. De ritmesectie legt een strakke basis en het stevige maar open gitaarspel van Arne Wolfswinkel biedt veel ruimte voor Saskia van der Giessen. Naast gitaar speelt ze in een aantal nummers de elektrische viool. Op de momenten dat ze een melodielijn meespeelt verdwijnt die soms in het bandgeluid, maar vooral bij het meer experimentele gebruik is de viool een toegevoegde waarde. De sterke stem van Van der Giessen kan wel wat meer gevarieerd gebruikt worden.

Suimasen start sterk met 'I Miss America', het openingsnummer van het laatste album Stay. Stevig maar toch melodieus, een beschrijving die op de hele set van toepassing is. De rock van de mannen bevindt zich ergens tussen stoner, wave en postrock. De dynamiek in het spel, de psychedelische invloeden en het subtiele gebruik van samples zorgen ervoor dat de goede nummers een extra spanning krijgen.

Gitaristen Rob van den Brand en Nick Sanders nemen beurtelings de zang voor hun rekening. Met afwisselend stevig en subtiel drumspel laat drummer Jacco van Rooij zien waarom hij ooit is gevraagd om bij Motorpsycho achter de drumkit plaats te nemen. Het gedreven en dynamische spel van de band trekt je na ieder nummer steeds dieper de set in. Als een stevige golf waarop het heerlijk meebewegen is.

Met een sterk album op zak, een set met goede nummers en meeslepend spel zou je verwachten dat Suimasen voor een volle EKKO zou staan. Vanavond was dat echter niet het geval. Misschien zijn ze niet hip genoeg of hebben ze in korte tijd net iets te vaak in Utrecht gestaan? Deze vaderlandse topband doet niet onder voor internationale bands die op basis van een half album voor volle zalen staan. Het leven is niet altijd eerlijk. 

Gezien: Labasheeda, Suimasen, zaterdag 6 februari @ EKKO