Circle J speelt vrijwel altijd in het weekend. Kinderen, banen en vast nog wel meer aardse zaken verhinderen een non-stop rock&roll-bestaan. De gepaste titelsong van het album Weekend Warriors gaat daar dan ook over. Het publiek in EKKO zal het thema begrijpen. We zien weinig jonge punkkids en tot onze grote teleurstelling slechts één hanenkam. Wel een mooie overigens. Begonnen als drie akkoorden beukpunkbandje is Circle J inmiddels meer: voller, meer gelaagd, volwassener. En het staat ze goed.
Het overkoepelende thema van de avond is drank. Veel drank. Circle J laat weten groot liefhebber te zijn. Zo nu en dan wordt er demonstratief een slok genomen. Achter de bar springen de barmeisjes uitdagend en de bierconsumptie gaat omhoog. Veel liedjes gaan ook over de heilzame werking van alcohol. Wat daarom wel fijn is: Circle J ziet er niet alcoholistisch uit. Eerder gezond. Wie zou eigenlijk het meeste drinken in de band? Wij gokken op gitarist Jan. Hij werkt bij de bibliotheek. Een op het eerste gezicht bijzonder katervriendelijke en rock&roll-stimulerende omgeving.
Circle J deelde al het podium met grote gevestigde namen als The Levellers, Dropkick Murphys en Less Than Jake. De prettig afgestelde mix tussen punk en folk, sympathieke instrumenten als de bouzouki, doedelzak en tin whistle én een enthousiaste podiumuitstraling verklaren dat. Circle J weet hoe entertainment werkt en schroomt niet die kennis in te zetten: er is veel interactie tussen publiek en band. Een a-capella moment zorgt voor de juiste dynamiek in een verder in sneltreinvaart gespeelde set en, belangrijk, op de juiste momenten klapt het publiek vrolijk mee. Er is chemie tussen band en publiek. Vuisten gaan op het juiste moment in de lucht, we zien een hanenkam tevreden op een neer gaan.
Circle J is een slimme band en ook aan de aankleding zijn een paar intelligente gedachten gewijd. Een doodskop op de microfoonstandaard, een strop naast gitarist Jan en twee grote blikvangers met de cover van ‘Weekend Warriors’ onderstrepen de visuele boodschap van vanavond. Wat we horen: zeemansliederen over drank, de dood, onderweg zijn en drank. En wat Circle J wil: een voorspoedige verkoop van dat waar het tenslotte om gaat vanavond: het nieuwe album. Stiekem hoopten we nog op een wat meer prominente en spectaculaire rol voor de strop, maar misschien bewaart Circle J dat soort spektakel voor hun shows in bijvoorbeeld Duitsland.
Op een paar kleine inzakmomentjes (niet geheel ontoevallig vooral het nummer dat Marianne, de enige vrouw in de band, zingt) bewijst Circle J een band te zijn waar elk festival een gegarandeerde feestgarantie bij af kan geven. Ook in de ambitieuzere nummers van het nieuwe album houdt Circle J de aandacht van een vol EKKO vast. Met dat nieuwe album onder de arm kan Circle J er weer op uit in het weekend. De wereld in. Inspiratie opdoen. Het werk vergeten. Drinken vooral. Als ze beloven ons niet te vergeten en zo nu en dan ook een Utrechts establishment te rocken, gunnen we ze die uitstapjes van harte.
Gezien: Circle J & Bastards on Parade, zaterdag 20 februari 2010 @ EKKO