Goodwin Sands verzorgt intiem biebconcert

Zoete liedjes vullen kalme bibliotheek

Tekst: Ricardo Jupijn / Foto's: David Eerdmans ,

Al bibberend de lift in, op naar de derde etage. De lampjes van de oude lift doen het niet allemaal meer en er wordt aangegeven dat er maximaal tien personen met een totaal van 765 kilo in kunnen. Andere tijden. Eenmaal omhoog getrokken, wordt men door doolhoven van cd’s naar een kleine open ruimte gevoerd, waar Goodwin Sands al klaar staat.

Zoete liedjes vullen kalme bibliotheek

Tussen eindeloze rijen cd’s, onder strenge oranje-gelig gekleurde TL-buizen is de band Goodwin Sands te vinden. Terwijl de cello van Tim nog even het opwarmen is kijkt de band wat rond. Zoals normaal is het kalm en stil in de bibliotheek. Op de achtergrond klapt een bezoeker af en toe de op alfabetische gesorteerde cd’s om.

Netjes staan er drie rijtjes stoelen klaar voor de bezoekers, met daarop een flyer van de optredende band. Binnen is het lekker warm, terwijl de bezoekers van de koopavond buiten met hoge kreetjes door de kou heen glibberen. De band besluit te beginnen aan de set, wat praktisch neerkomt op een privé-concert. Zo nu en dan schuift er iemand aan om te kijken naar de band, anderen luisteren op een afstandje mee en klappen tevreden na elk nummer.

Gelukkig doet het weinig af aan het concert van de band. Zangeres Anna benadrukt dat het even wennen is om in een bibliotheek te spelen. Normaal moet je er stil zijn en nu mag je er zingen. De set van de band houdt de aandacht van de luisteraar beet. Mede door Rolof zijn gebruik van meerdere instrumenten zoals een bas, mandoline en cajon drum. Op het laatste instrument worden en toe drum ’n bass-achtige ritmes gespeeld. Verrassend en lekker.

De grote derde etage van de bibliotheek wordt teruggebracht tot een kleine knusse huiskamer waar geregeld mensen met wat cd’s en lp’s onder hun arm verontschuldigend voor de band langs lopen. De geluidsgolven vinden hun akoestische weg mooi door de ruimte heen. De instrumenten komen individueel goed tot hun recht en klinken puur en direct. Dat is mooi voor de intimiteit die de meeste nummers in zich dragen.

Wel moet gezegd worden dat de band meer zou kunnen doen met het bereik van Anna. Tijdens het laatste nummer toont ze pas echt dat ze flink kan uithalen met haar stem. Dat is lekker en zou de set  tussendoor meer kracht kunnen geven.

Toch overheerst er een gevoel van ontevredenheid. Temeer omdat de biebconcerten erg mooie gelegenheden zijn om te komen luisteren. Hopelijk vindt het publiek volgende keer zijn weg door de brede en grote trappen van de Centrale Bibliotheek. Of anders de lift. Elke eerste donderdag van de maand kan de bezoeker hier vooraan zitten en luisteren naar semi-akoestische acts. En misschien vooraf nog wat nieuwe bands opdoen in de uitgebreide bakken cd’s die de bieb rijk is.

Gezien: Goodwin Sands, donderdag 2 december 2010 @ Centrale Bibliotheek Utrecht