Vrijdag 17 december, rond het middaguur. Alsof de wolken tegen beter weten in hebben geprobeerd het tot het weekend op te houden, begint de sneeuw plotseling met bakken tegelijk uit de lucht te vallen. Weldra is Utrecht bedekt met een metersdikke laag volumineuze poedersuikersneeuw. En niet alleen Utrecht: de oogverblindend witte deken strekt zich uit over heel Nederland. De organisatoren van het spiksplinternieuwe Grasnapolsky, druk met de voorbereidingen, zien voor hun ogen een betoverend tafereel ontstaan: het Stayokay in Bunnik, gelegen middenin een rijkelijk bebost natuurgebied, lag er zelden zo sprookjesachtig majestueus bij. Maar aangezien ze tijdens hun verwondering binnen enkele tellen tot hun knieën ingesneeuwd raken, houden ze tegelijkertijd hun hart vast. Als de bezoekers en muzikanten het festival nu nog maar weten te vinden! De tweets en facebookstatussen liegen er niet om: door hele hele land zitten reizigers vast op woest besneeuwde wegen, vastgevroren rails en spiegelgladde fietspaden. Gelukkig zijn ze niet zomaar van hun einddoel te weerhouden. Weliswaar iets later dan gepland druppelen de meeste van hen tegen het avonduur dan toch het Stayokay binnen. Als tijdens een schoolreisje zo blij dumpen ze hun tassen op de stapelbedden in de slaapzalen en stappen ze de warme wereld van Grasnapolsky, of zullen we zeggen Grasnoordpoolsky, binnen. Hoe dat voelde? Omdat een beeld meer zegt dan duizend woorden – laat staan het beeld van Gerben en Gemma’s geliefde spiegelreflexcamera’s – hebben we het voor je vastgelegd in een videoverslag.

Gezien: Grasnapolsky, met onder andere Tududuh, Dusty Stray en Ryan Joseph Burns, vrijdag 17 en zaterdag 18 december 2010 @ Stayokay, Bunnik