Rode Doos loopt vol voor weerzien K’s Choice

Vriendelijk rockende Vlamingen maken euforie tastbaar

Tekst: Anne Broekman / Foto's: Kevin Kosterman ,

Na tien jaar hebben broer en zus Gert en Sarah Bettens elkaar weer gevonden. Het geluk kan niet op. Er is een nieuwe plaat en natuurlijk nieuwe optredens. Zoals vanavond in Muziekcentrum Leidsche Rijn. Een feest der herkenning voor band en publiek.

Vriendelijk rockende Vlamingen maken euforie tastbaar

Het heeft tien jaar geduurd voordat broer en zus Gert en Sarah Bettens de gitaren weer oppakten voor een nieuw K’s Choice album, Echo Mountain genaamd. Bij een nieuw album hoort een tour. Na wat optredens in thuisland België trekt de band de grens over naar Utrecht. Muziekcentrum Vredenburg Leidsche Rijn moet al snel een extra optreden inlassen wegens de massale kaartverkoop. Dit toont maar weer eens hoe zeer men snakt naar nostalgie en mooie harmonieën en vanavond wordt de trouwe fan niet teleurgesteld.

Deze maandagavond in de Rode Doos openen de bloedverwanten en collega’s slim met een publieksfavoriet van Cocoon Crash, het op een na laatste album van K's Choice uit 1999.

Gert en Sarah klinken nog altijd als twee handen op een buik, herkenbaar ondersteund door de ritmesectie, Eric Grossman en Koen Liekens. Ook de nieuwe gezichten, gitarist Thomas Vanelslander en toetsenist Reinout Swinnen, hebben hun draai gevonden. Ze rocken vol overgave mee alsof ze nooit anders deden.

Behalve de band lijkt ook het publiek niets veranderd. Herkenbaar zijn de jongen met paardenstaart en zijn iets te grote vriendin, de jongens met afritsbroeken met doorsnee gympen en de grijzende vijftigers. Allen goedgemutst en vol verwachting. Gretig zijn ze ook. Ze klappen naar hartelust met Sarah mee en alle teksten, zelfs van enkele nieuwe nummers, worden woord voor woord meegezongen. Zelfs als de Vlaamse helden nieuw werk spelen, blijven de fans -want zo kun je ze gerust noemen- geduldig meeklappen en meedeinen op de maat. Veel is er natuurlijk niet veranderd, hoewel de nummers de speelsheid van Cocoon Crash en Paradise in Me missen.

Het is een geoliede show. Ondanks dat ieder nummer van gitaar gewisseld wordt, zit de vaart er goed in. Van volledig rockende band, wisselen ze moeiteloos naar akoestisch trio. Wanneer Sarah halverwege de set de bekende kreunen van ‘Not An Addict' inzet, rijst de vrees dat ze het kruit te vroeg verschiet. Hoewel deze monsterhit uit de jaren ’90 de meest voor de hand liggende meezinger is, gaat de liefde voor K’s Choice vanavond vele malen dieper. Men gaat net zo hard op ‘Everything for Free’ of ‘Too Many Happy Faces’. De gevoelige snaar wordt nog even geraakt tijdens het akoestische ‘Butterflies Instead’, over een kind dat soelaas vindt in zijn knuffels wanneer papa en mama uit elkaar gaan.

K’s Choice speelt nog altijd vriendelijke rock met Beatlesque melodieën waar niemand aanstoot aan neemt, ook al zou je het zo graag willen. Het weerzien is warm, de euforie is bijna tastbaar en met twee toegiften moge duidelijk zijn dat we nog lang niet klaar zijn met K’s Choice.

Gezien: K’s Choice, maandag 26 april 2010 @ Muziekcentrum Leidsche Rijn