Mumford & Sons speelt degelijke show in Tivoli

Twee voorprogramma’s misschien iets teveel van het goede

Tekst: Annemarie Rozendaal / Foto's: Edward Bos ,

Dat Mumford & Sons nu al een van de grootste ontdekkingen van 2010 is werd gisteren weer eens bevestigd in een uitverkocht Tivoli. Met een lange rij voor de deur en maar liefst twee voorprogramma’s werd het geduld van het publiek op de proef gesteld. Maar Mumford & Sons was het wachten waard.

Twee voorprogramma’s misschien iets teveel van het goede

Om tien over half acht ’s avonds staat er al een lange rij voor de deuren van Tivoli. Mensen worden al ongeduldig en er wordt druk getwitterd. Twee meisjes staan langs de gracht in de hoop nog kaartjes te bemachtigen. Tevergeefs. Het optreden van Mumford & Sons is al sinds februari uitverkocht.

Mumford & Sons is in 2007 opgericht en de band is sindsdien bijna onafgebroken op tour. De eerste single van hun debuutalbum Sigh No More uit 2009 werd een regelrechte hit en ook de nieuwe single ‘The Cave’ hoor je veelvuldig op de radio. Twee weken geleden waren ze een van de bestbezochtste bands tijdens Motel Mozaïque. Zoals verwacht is Tivoli vanavond dan ook afgeladen voor deze jongens uit Londen.

Eenmaal in de zaal wordt het publiek verrast met een tweede voorprogramma, Albatross. Een jongen met akoestische gitaar komt op. Hij staat hier zonder band, en vertelt hoe het is om op tour te zijn en samen te werken met Mumford & Sons. Het publiek lijkt niet onder de indruk en praat luid door zijn kleine, ingetogen liedjes heen. Hij staat nogal ongemakkelijk op het podium en probeert de lachers op zijn hand te krijgen. Ook feliciteert hij een jarig meisje in het publiek. Aan interactie geen gebrek, alleen zijn liedjes komen niet uit de verf in deze drukke zaal. Het publiek wacht ongeduldig en lichtelijk geïrriteerd op de hoofdact.

Al vrij snel daarna begint het officiële voorprogramma, Johnny Flynn. Met zijn band tourt hij al een tijd met Mumford & Sons en ook hij komt met anekdotes over de tourbus en voetbalwedstrijdjes onderling. Johnny Flynn is een multitalent. Hij speelt gitaar, banjo, mandoline, trompet en kan ook nog eens goed zingen. (Detail: acteren kan hij ook, zo heeft hij in de film Kruistocht in Spijkerbroek gespeeld.) Johnny Flynn maakt een prettige, nostalgische mix van folk en country. Hij wordt begeleid door een sterke live-band, waarmee hij een afwisselende set neerzet. Het publiek reageert enthousiast. Toch mist het iets. De nummers op zichzelf zijn sterk, maar telkens als het naar een climax toe lijkt te werken zwakt het weer af. Het kabbelt iets teveel. Afgezien daarvan past Johnny Flynn prima in het straatje van Mumford & Sons.

Na twee voorprogramma’s staat Mumford & Sons na tienen eindelijk op het podium. Er barst een oorverdovend applaus los en vanaf de eerste noot van 'Sigh No More' hebben ze het publiek mee. De radiovriendelijke folk met opzwepende ritmes nodigt uit tot meeklappen, meestampen en vooral uit volle borst meezingen. Met ingetogen nummers als ‘Timshel’ krijgt de band de zaal muisstil. De zware, vaak droevige teksten in combinatie met de rauwe stem van Marcus en de Fleet Foxes-achtige samenzang zorgt bij menigeen voor kippenvel.

De frontman van Mumford & Sons, Marcus Mumford, stelt zich dankbaar en bijna verlegen op naar het publiek en dat werkt. Alleen wordt het een beetje ongeloofwaardig als hij voor de derde keer zegt hoe geweldig hij het vindt om terug te zijn in Nederland. Al vroeg in de set wordt een nieuw nummer gespeeld. Het wordt door het publiek in stilte aangehoord. Het nummer zou niet misstaan op het album, maar het springt er niet echt uit. Het heeft dezelfde sfeer en dezelfde opbouw als hun eerdere werk. Na een lang en warrig verhaal over appelbollen is de vaart een beetje uit het concert. Gelukkig spelen ze daarna de hit ‘Little Lion Man’ en gaat de zaal los.

Het is te horen dat de band al een lange reeks van concerten achter de rug heeft. De bndleden zijn perfect op elkaar ingespeeld, hun samenzang is helder en ze hebben er zichtbaar plezier in. Eigenlijk klinken alle nummers alsof ze zo van de plaat komen. De band lijkt alles te geven en het publiek zingt de liedjes woord voor woord mee. Na een klein uur is ook de set van Mumford & Sons voorbij en stroomt het uitverkochte Tivoli leeg.

Al met al is het een degelijk optreden van de vier Londenaren. De liedjes hebben een hoog meezinggehalte en zullen niet misstaan in een HMH of stadion. Afgaand op het concert vanavond zal het niet lang meer duren voor Mumford & Sons daar terechtkomt. Na eerst een tent tot de nok toe te vullen op Lowlands, natuurlijk.

Gezien: Mumford & Sons & Johnny Flynn & Albatross, maandag 26 april 2010 @ Tivoli Oudegracht