Een leuke avond met Kismet en Handsome Furs

Redelijk geslaagde Canada-Nederland-uitwisseling in TDH

Tekst: Kevin Kosterman / Foto's: Irene I. Hadiprayitno ,

Op een donderdagavond staan we in Tivoli de Helling. Buiten is het grauw, maar binnen is het warm. Het toegestroomde publiek is verdeeld. Een deel komt voor hoofdact Handsome Furs, maar dat neemt niet weg dat ook veel fans van het voorprogramma, het Utrechtse Kismet, deze avond aanwezig zijn.

Redelijk geslaagde Canada-Nederland-uitwisseling in TDH

Kismet en Handsome Furs hebben eigenlijk niet erg veel met elkaar gemeen. De sterkste connectie lijkt de Canada-Nederland-uitwisseling. Het Canadese Handsome Furs geeft in Nederland momenteel enkele concerten weg en afgelopen maand stond Kismet nog in Canada om een groot aantal optredens te mogen verzorgen. Of de toer aan de overkant van de oceaan de band heeft vermoeid is niet met zekerheid te zeggen, maar de bandleden lijken wel enigzins vermoeid op het podium te staan.

De opstelling is ongewoon, aangezien de vijf heren het podium ongeveer evenredig hebben verdeeld, waarbij Frontman Phem de meest linker positie heeft ingenomen. De avond begint ingetogen en het vijftal lijkt de ruim honderd bezoekers een rustige maar intense set te presenteren.

Halverwege het optreden kondigt Phem aan dat alle slaapverwekkende nummers aan het begin zijn weggezet, waarna Kismet ‘White Castle’ inzet, dat meer vaart in de avond brengt. Opvallend is dat frontman Phem het nummer ‘Phnom Penh 1974’ niet alleen speelt, zoals gewoonlijk, maar met de hele band. Dat pakt verrassend goed uit. De avond wordt afgesloten met ‘Same Story, Different Name’, waarmee Kismet mag terugkijken op een goed optreden, dat echter minder energiek was dan gewoonlijk voor de band.

Een kwartiertje later zien we het duo uit Montreal op het podium staan. Ondanks dat de microfoons en de elektronica al door een roadie zijn neergezet, nemen Dan Boeckner en zijn vrouw Alexei Perry rustig de tijd om alles zelf nog een keer te checken te een praatje te maken met aanwezige fans. 

Wanneer Handsome Furs kort daarna begint te spelen, sta je als toeschouwer naar een typisch white-trashstel op het podium te kijken. Desondanks gaat er wel een bepaalde charme van het tweetal uit. De hele avond lijkt het stel zich prima te vermaken, blij dat ze met hun muziek over de wereld te kunnen trekken. 

Ondanks het feit dat Handsome Furs inmiddels twee cd’s heeft uitgebracht, zit er eigenlijk niet ontzettend veel verschil in de nummers die het duo presenteert. Hun minihitje ‘What We Had’ past niet bij de overige nummers en het is dan ook een nummer dat het tweetal niet vaak blijkt te spelen. Ondanks dat de ongeveer tweehonderd bezoekers wel roepen om het nummer, willen de Canadezen ook deze avond het nummer niet spelen.

Desondanks zet het duo een erg sterk optreden neer. Vooral Perry valt daarbij op met extreme bewegingen, waarbij je je afvraagt of ze onder invloed is van iets anders dan alcohol. Boeckner bespeelt zijn gitaar deze avond sterk. Altijd enthousiast zorgt hij met twee microfoons (één met stemvervormer) voor een vol geluid, waar bij hij de tweede microfoon soms inzet als tweede stem.

Canada presenteert een leuke show deze avond. Voor wie de muziek niet kent, kan de avond echter wat eentonig overkomen. Wellicht dat daarom het publiek besloot om al voor het einde van het concert rustig het poppodium te verlaten.

Gezien: Kismet en Handsome Furs, donderdag 22 oktober @ Tivoli de Helling