Het publiek in Tivoli blijkt vanavond bij binnenkomst voornamelijk te bestaan uit meiden van net onder of boven de twintig. Niks nieuws onder de zon dus, want dat is de muziekliefhebber de afgelopen wel gewend geraakt sinds elke postpuber zijn/haar iPod vult met indierock. Helaas blijkt vanavond dat Cold War Kids op cd een stuk beter klinkt dan op het podium van Tivoli. Of het nou aan de zaal of de band ligt, veel meer dan een flinke dosis galm krijgt het publiek nauwelijks te horen.
Gelukkig klopt het geluid bij support act Underground Railroad wél. Of eigenlijk juist ook niet, maar dat hoort zo bij de rammelende combinatie van new wave met een stevige portie punkrock. Het Franse trio weet op sommige momenten zowaar de aandacht van het luidruchtige publiek op het podium te trekken. De meeste nummers van Underground Railroad kenmerken zich door een spannende, duistere opbouw die uitmondt in een climax vol stevige rock. Niet alleen de muziek, ook de houding en de looks kloppen helemaal bij de Fransen. Pure rock ‘n’ roll op het podium van Tivoli met een onbekende band die we hopelijk nog eens gaan terugzien in Utrecht.
Helaas blijkt al snel dat met Underground Railroad het hoogtepunt van de avond al is geweest. Hoewel de jongedames in de zaal vanaf de eerste seconde Cold war Kids (en dan met name de zanger) toeschreeuwen, blijkt de band vanavond niet echt op dreef. De toch al ietwat zeurderige nummers komen nu als één grote galm uit de speakers en hoewel frontman Nathan Willett wel goed bij stem is, verveelt ook zijn stemgeluid na een tijdje behoorlijk. De hoge zang van Willett kan op zijn beste momenten ontroeren, maar na een dik uur begint het behoorlijk op je zenuwen te werken.
Dat geldt vandaag eigenlijk voor het hele optreden van Cold War Kids. De Amerikaanse indierockers (van het type nerdy, maar cool) spelen een set van een uurtje en plakken daar nog een korte toegift aan vast. Natuurlijk zitten daar ook nummers tussen die indruk maken, zoals het ontroerende ‘Hospital Beds’ en de heerlijke single ‘Something Is Not Right With Me’. Tussen deze spaarzame hoogtepuntjes blijft het gevoel overheersen dat alles klinkt als een lang, zeurderig en vooral galmend nummer. Gelukkig voor Cold War Kids eten de dames in het publiek uit hun hand en schreeuwen ze na afloop om het hardst om meer. De band houdt het echter bij die ene toegift en dus kan de objectieve bezoeker naar huis na een langdradige en eentonige avond.
Gezien: Underground Railroad, Cold war Kids
Waar: Tivoli, 26 mei 2009