Ingmar Griffioen, ex-kernredactielid van 3VOOR12/Utrecht en inmiddels hoofdredacteur van MusicFromNL en freelancer bij het AD/UN, kijkt terug op 2008: veel live-hoogtepunten, vooral op festivals, maar ook een jaar waarin Utrecht qua releases eigenlijk te weinig te bieden had.
Hoe kijk je terug op je eigen muziekjaar 2008?
Met tevredenheid. Goed, qua NL-releases hebben we wel eens betere jaren gekend, maar op de Nederlandse podia en festivals heb ik me bijzonder vermaakt. Ik had me voorgenomen dit jaar meer live te gaan zien en vooral (nieuwe) festivals te checken. Dat resulteerde in hernieuwde bezoeken aan Noorderslag/EuroSonic, Metropolis, Popronde en lokale initiatieven als deBeschaving, Summer Darkness en Le Guess Who?, stuk voor stuk uitstekend smakend. Ook Sjock in België (rockabilly, garage, punk en... Hillbilly Boogiemen in blakende vorm!) weer bezocht en voor het eerst ZXZW en Roadburn aangedaan, wat helemaal een verrijking was.
Het was ook het jaar dat we met MusicFromNL besloten een vernieuwde website én een community te lanceren, gezellig man!
En op het Utrechtse muziekjaar 2008?
Ik vond deBeschaving en Summer Darkness erg geslaagd, daar mag Utrecht trots op zijn. Wel mogen ze allebei meer Utrechtse acts de kans geven. Niche-festivals als Le Guess Who?, Roffest, Rumor en Noise Central Fest dienen ook gekoesterd te worden. Verder stem ik voor een naar ZXZW-model opgezet festival, wat gezien de dichtheid aan culturele instellingen makkelijk, maar gelet op het gemeentelijke beleid moeilijk te verwezenlijken moet zijn. Ik ben dit jaar veel in Brabant (Effenaar, W2) en vooral in Tilburg (013) geweest voor geweldige festivals en concerten. Er mag in Utrecht meer in de categorie stoner, sludge- en postcore geprogrammeerd worden. Laat het recente concert van Isis in De Helling en het opstaan van Troy Torino een aanzet zijn!
Ik liep op MusicFromNL door de (bijna 350!) recensies van dit jaar en daarin blinkt Utrecht nou niet bepaald uit, zeker niet qua langspelers. Naast Nobody Beats The Drum (zie onder) vielen positief op: Boemklatsch (geweldig mix-album), Troy Torino (de stier is los, vergeet Spoiler, hier is Troy Torino!), Brown Feather Sparrow (heerlijk rustgevend) en dan schaar ik Marike Jager (Marike groeit maar door) en Kohfie Konnect (Amersfoort-Rotterdam-Sittard connectie, “Net toen je dacht dat je veilig was...”) voor het gemak onder Utrechts. Met de min of meer Utrechtse Jiggy, Marike en Roosbeef staan er op Noorderslag toch acht Utrechtse acts (plus Nobody Beats op EuroSonic) en dat is wel eens anders geweest.
Veelbelovend is de start van het collectief Beep! Beep!. De rol die zij spelen in het ondersteunen en ontwikkelen van interessante bands, ook met het voortzetten van de Vette Analoge Shit-avonden in dB’s moet niet onderschat worden. Wat dat betreft is Habek met de stal, de Rof! avonden en het eigen festival Roffest nog net een stapje verder. Roffest verdient in 2009 zonnige omstandigheden en meer publiek. Wellicht dat een betere, meer centrale locatie wonderen doet.
Wat is je persoonlijke muzikale hoogtepunt van 2008?
Hier was ik in april al uit. Mijn eerste Roadburn was meteen raak. Eerst met open mond genieten bij Capricorns om later in de kleine zaal van 013 compleet platgespeeld te worden door de intense post- en sludgecore van Taint. Dankzij de Welshmen, die op ZXZW weer ijzersterk waren, en Roadburn heb ik dit jaar veel, heel veel verwante muziek mogen ontdekken, op het podium en op cd. Geniet er nog dagelijks van.
En je muzikale dieptepunt?
Ik fietste naar de eerste editie van Roffest in godforsaken Leidsche Rijn. Laat als ik was, besloot ik ‘t regenpak thuis te laten en de regen te trotseren. De slagregens werden alsmaar heftiger en niet geholpen door enige bewegwijzering voor fietsers duurde het even voor ik de Paperdome ontwaarde. Daar was ie, maar nu... Linksom of rechtsom? Vijftig procent kans... Vastberaden reed ik rechtsom en verzandde in een terrein vol eindeloze sportvelden. Het ging nog harder regenen en ik besloot het eerste optreden op te geven... Daar bood een enorme eik uitkomst! Het droge geluk leek eindelijk met mij, tot... Rommel rommel... KNAL! Tot er een fiks onweer losbarstte en de bliksem insloeg. Gelukkig vond ik vervolgens snel de ingang van het terrein waar me keihard de toegang ontzegd werd, omdat ik m’n lunchpakketje weigerde af te geven... Tssss. Veel goede shows gezien, maar mede door de de regen veels te weinig publiek.
Wat is je favoriete Utrechtse release van 2008?
Beats Work van Nobody Beats The Drum. Eindelijk vond het trio tijd om die langspeler af te maken. Het was het wachten waard, NBTD was dit jaar op plaat en live bijzonder op dreef.
Wat is dé Utrechtse act van 2008, en waarom?
Qua succes heeft Leaf toch wel opmerkelijke stappen gemaakt. Verder kwam Gem in de nieuwe bezetting bewonderenswaardig sterk terug en trok C-Mon & Kypski de opmerkelijke lijn nog verder door. Met het volgende album in de koker kwalificeren ze ook sterk voor onderstaande categorie.
En dé Utrechtse act van 2009?
Lastig, er is zoveel. Kyteman (verhaal van hiphop-orkest en aanstaand album is bekend), Skiggy Rapz (de man komt met album en band in 2009 heerlijk soulvol uit de hoek) en vanuit het fijne Beep! Beep! mogen we op sterk spul van de volgende acts rekenen: Lost Bear, Sheriff of Hong Kong, Kismet, The Walt en We vs. Death. Verder kijk ik uit naar de nieuwe EP en Noorderslag-show van The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble.
Wat is je favoriete concert in Utrecht geweest, het afgelopen jaar?
Jeugdhelden Public Enemy kwamen naar Tivoli en ik had ze nog nooit gezien. Hiphoppers, zeker acts die al binnen zijn, willen live nogal eens tegenvallen met een zouteloze show van een half uur en veel gelul tussendoor. Chuck D, Flavor Flav en de mannen pakken dat anders aan. Die trekken doodleuk twee uur uit om je een integrale uitvoering van het meesterlijke ‘It Takes a Nation of Millions to Hold Us Back’ te brengen, imho het beste hiphop-album aller tijden. Kippenvel bij o.a. ‘She Watch Channel Zero?!’ en na het album gooiden ze er nog wat klassiekers en love tegenaan. Klasse om dat twintig jaar na dato nog zo sterk uit te voeren. Iemand die zoveel jaar terug ook al pionierde, maar in een ander genre, is Joost van Bellen. Hij draaide vervolgens urenlang knetterende electro en smerige techno en acid, zo heftig dat m’n hoofd na afloop duizelde.
Aantal keer Klub Radar en Rauw bezocht in Tivoli de Helling en dat smaakt toch naar meer. Daarom bij deze een pleidooi aan Tivoli om Nu Heroes weer te laten herleven. Al is het maar in kleinere vorm, maar één dag in Tivoli moet met het aanbod in het genre te regelen zijn.
Wat was je favoriete concert van een Utrechtse act in 2008?
Nobody Beats The Drum/Boemklatsch @ deBeschaving, meesterlijk, terecht dat ze beiden nu volop erkenning krijgen.
Skiggy Rapz @ EKKO/Popronde (zie tip boven).
Troy Torino @ dB’s, als de programmeurs hun vak kennen gaat het kwintet heel veel spelen komend jaar, ook op de Zwarte Cross. Vergeet Spoiler... Hier is Troy Torino! (Harde kern Spoiler, plus gitarist Ollie van Celestial Season en drummer Sureel van Orphanage, eigenlijk een schande dat er op deze site nog niks over te vinden is!)
En dan mag ik toch de Clash-winnaars The Walt & Sheriff Of Hong Kong @ dB’s, bij de EP-presentatie van de eerste niet vergeten.