Na een tijdje stilte is de vooral uit de late jaren '80 bekende Suzanne Vega weer terug. In juli komt haar nieuwe cd 'Beauty and Crime' uit, ter promotie is de zangeres weer op tour. Dit keer niet alleen met vaste bassist Michael Visceglia, maar met volledige band. Het publiek in Tivoli heeft de eer de eerste show mee te maken, hoewel die niet helemaal vlekkeloos verloopt. Een volle bak is Lea's deel vanavond, wanneer zij Tivoli's podium betreedt om voor Suzanne Vega te openen. Niet alleen de zaalvloer staat vol met publiek, ook het balkon is aardig gevuld. De singer/songwriter uit Nijmegen is een mooie verschijning met haar gitaar en lange krullen. Haar liedjes lijken bijna allemaal liefdesliedjes te zijn en niet bijster origineel, maar dankzij haar krachtige, zuivere en licht rokerige stem zet ze een sfeervolle en overtuigende openingset neer. In de Bob Dylan-cover 'Don't Think Twice, It's All Right' is ze even de tekst kwijt maar dat deert een verder smetteloos optreden niet. De hoofdact van vanavond heeft het er een stuk moeilijker mee. Aan het begin van haar optreden is er nog niks aan de hand. De set opent met 'New York Is A Woman' en 'Ludlow Street', beiden van het laatste wapenfeit 'Beauty & Crime'. Dan volgt 'Caramel', het eerste hitje van een reeks nummers die enerzijds een best-of-verzameling is en anderzijds promotie van de nieuwe plaat. In een van die nieuwe nummers, 'Frank & Ava', gaat het meteen fout. Een bandlid zet verkeerd in en het nummer wordt gestaakt. Voordat ze overnieuw beginnen roept bassist Michael Visceglia nog "Those damn coffeeshops!" tot algehele hilariteit, maar kan niet verhullen dat de band nog niet helemaal op elkaar is ingespeeld. Dat is ook niet raar, het is het eerste optreden van de tour. Schoonheidsfoutjes hier en daar zullen we dus voor lief moeten nemen. Even later gaat Suzanne toch genadeloos af als ze het presteert om in drie nummers achtereen stukken tekst te vergeten. Het begint bij 'Small Blue Thing', dat door de zangeres en Visceglia samen wordt vertolkt. Het nummer staat (nog) niet op de setlist en wordt dus min of meer spontaan ingezet. Ook in 'Left of Center' en 'Blood Makes Noise' gaat het fout en gelukkig kan het publiek er om lachen, anders was het een ronduit pijnlijk moment geweest voor een ervaren en succesvolle artieste als Vega. Gelukkig gaat het vanaf dat moment stukken beter. De tweede helft van het concert gaat verder met nieuwe nummers die allemaal New York als thema hebben. Dan legt Vega, die graag een praatje maakt met het publiek, uit dat "From time to time I like to write about other things too. I haven't written my Utrecht song yet. Tell me, do you think Utrecht is a man or a woman?" Interessante vraag! Hopelijk verschijnt dat nummer op de volgende cd. Het optreden nadert zijn einde als 'Luka' is gespeeld maar eerst krijgen we nog de hits 'Tom's Diner' (met band en knallend einde in de DNA-versie) en 'Marlene on the Wall' voorgeschoteld. Vaste prik natuurlijk, maar ze zijn er daarom niet minder op geworden. De toegiften worden afgesloten met 'Rosemary', wat ook al niet was ingestudeerd maar gelukkig foutloos en sfeervol ten gehore wordt gebracht. Suzanne Vega & Lea Gezien: Tivoli Oudegracht, dinsdag 26 juni 2007