Dag 7, zondag 30-04-2006 Burning of the Witches Het eerste Tsjechische optreden ooit van Taxi to the ocean was in Hrusovany u Brna. Na die show in oktober 2005 werden we gelijk geboekt voor het 'Burning of the Witches' Festival. Deze show was het uitgangspunt voor onze Springtour 2006. De hele band heeft al sinds terugkomst van de vorige tour uitgekeken naar dit optreden. Elk jaar komen hier zo'n duizend mensen op af. Let wel: als het mooi weer is. En helaas laat het mooie weer het nu even afweten. Het is koud en het regent al de hele dag. Door het natte weer is het grote buitenpodium afgekeurd en wordt het hele festival naar binnen verplaatst. Maandenlange voorbereidingen vallen letterlijk in het water. Er wordt echter niet bij de pakken neergezeten en om zeven uur is het al stampvol. Het bier vloeit rijkelijk en de mensen zijn uitgelaten. Terwijl het publiek steeds rumoeriger wordt, worden wij steeds stiller. Naast het podium staan onze spullen en wij zitten er tussen in. De hoeveelheid mensen is indrukwekkend. Volgens organisator Martin zijn er ruim zeshonderd mensen binnen in de oude sportzaal. Een half uur voor showtime komen geluidsman Guido en manager Jacco binnen. Ze zijn een paar uur eerder in Wenen geland en vervolgens door Milan, de broer van tourmanager Lenka, naar het festival geracet. Veel tijd om bij te kletsen is er niet. We moeten op en er is maar 15 minuten ombouwtijd, terwijl de hele backline van de vorige band eraf moet en al onze spullen erop. Milan, Jacco en Guido helpen om de spullen op het podium te hijsen. Laatstgenoemde rent na het sjouwen naar de mengtafel om daar zijn ding te gaan doen. Het lukt ons om in een kwartiertje klaar te zijn om te gaan rocken. Nu we toch al op het podium staan, kunnen we net zo goed direct beginnen. De lichten, die recht in onze ogen schijnen, maken het volstrekt onmogelijk om meer van het publiek te zien dan de eerste rij. Ons openingsnummer is een explosie van energie die het publiek doet duizelen. Na dit nummer verzamelt een heel leger mooie meisjes zich vooraan het podium, met een rits fotografen. Vanavond spelen we een dampende rockshow voor een totaal afgeladen zaal die helemaal uit zijn plaat gaat. Het is zeer indrukwekkend. Wat een eer om dit te mogen doen! Na de show moet alles zo snel mogelijk weer het podium af. Dit heeft nog heel wat voeten in aarde. Letterlijk en figuurlijk. Door de aanhoudende regen is de bus vast komen te zitten in de modder. Na een hoop geduw en getrek, lukt het ons om de bus uit de shit te krijgen. Als alles in de bus staat, halen we nog wat bier. Er staat backstage een eigen tap voor de artiesten! Terwijl we over de show staan na te praten, krijgen we de lekkerste worsten uit Tsjechië aangeboden. Als we vervolgens ook homegrown wiet en lokale alcoholische versnaperingen toegediend krijgen, weten we het zeker: we're in heaven! Laten we nog een week blijven! Dag 8, maandag 01-05-2006 Roxy in Praag De dag na het feest in Hrusovany gaan we naar Praag. Het is vandaag 1 mei en dat betekent in Tsjechië ook wel 'de dag van de liefde'. Dit houdt echter niet meer in dan in bed liggen en je roes uitslapen. Wellicht is 'de dag van de liefde' zo ontstaan. Vandaag spelen we in Roxy. Deze legendarische zaal vormde het hoogtepunt van de vorige tour. Iedereen kijkt dan ook zeer uit naar het optreden van vanavond. Eerst hebben we nog een radio-interview, waarna we met z'n allen gaan lunchen. Terwijl de rest van de band natafelt, gaan Lenka en ik naar een belangrijke afspraak een paar straten verderop. Tourmanager Lenka heeft naast de huidige optredens ook voet aan de grond weten te krijgen bij festivals in Tsjechië. Een zeer groot festival is Sázavafest. Een driedaags festival met drie podia aan de monding van de rivier Sázava waar ruim 10.000 bezoekers komen. Het zou fantastisch zijn als we daar deze zomer kunnen spelen. Aan de spanning op Lenka's gezicht zie ik hoe belangrijk dit gesprek zal worden. We treffen programmeur Pavel achterin een kroeg waar alleen 'locals' komen. Na wat voorzichtige plichtplegingen, verandert het gesprek al snel in een warm tafereel. Pavel uit zijn enthousiasme over Taxi to the ocean en is onder de indruk van de vele shows in Tsjechië. Hij vindt onze muziek echt te gek! Om zijn woorden kracht bij te zetten pakt hij het schema van Sázavafest erbij, met daarop de naam van Taxi. Op het hoofdpodium!! Er gaat bij ons allebei een warme gloed door onze lichamen. Wat een bekroning op het harde werken en aanhouden. Het wordt een hele mooie zomer! Met veel moeite weten we schijnbaar koeltjes terug naar het restaurant te lopen om daar de rest van de band het grote nieuws te vertellen. Iedereen raakt in een jubelstemming en de nervositeit, die weg leek voor vanavond, komt nu weer twee keer zo hard terug. Als we aankomen in Roxy raken we weer onder de indruk van de atmosfeer die het gebouw uitademt. Na de soundcheck komt Misak, de presentator van Rockzone, ons feliciteren met Sázavafest. We beginnen vroeg, omdat ook hier live-muziek ondergeschikt is aan de DJ's van vanavond, en de opkomst valt ons iets tegen. De mensen die er zijn, zijn echt voor ons gekomen en zingen onze liedjes mee. Naarmate het optreden vordert stromen er steeds meer mensen binnen en halverwege de set staan we voor een groep zeer enthousiaste muziekliefhebbers te spelen. De energie kaatst op en neer tussen band en publiek. Na afloop van de show vertelt de lokale DJ dat 1 mei een slechte dag is om in Praag te spelen aangezien mensen de stad uitgaan om of naar familie te gaan of om te vrijen in de natuur. Achteraf blijkt ook dat Roxy het moeilijk heeft, dat er weinig publiciteit wordt gemaakt en wij dus nergens staan aangekondigd. Ik ben nu nog trotser op ons én het publiek. Met de roes van Sázavafest in ons hoofd reizen we terug naar Brno. Dag 9, dinsdag 02-05-2006 Benefietconcert in Brno Naast de reguliere shows doen we ook een benefietconcert voor gevluchte families uit Tsjetsjenië. Dit in samenwerking met Amnesty International en de gemeentes Utrecht en Brno. Onze tourmanager en boeker Lenka wil de kracht van muziek, theater en kunst gebruiken om mensen verder te laten denken dan hun volgende biertje. Wij steunen deze gedachte en gaan dus vanavond voor een goed doel rocken. Eerst hebben we twee radio-interviews, te beginnen bij Radio Hey: de rockzender van Brno en omstreken. In oktober zijn we hier ook geweest en men wil graag horen hoe het ons sindsdien is vergaan. Een uur lang vertellen we over het Tsjechische publiek, onze tour, het benefietconcert van vanavond en we kondigen aan dat we in de zomer op verschillende Tsjechische festivals te zien zijn. We spelen nog voor Radio Hey en gaan gelijk door naar Radio Proglas. Onderweg vertelt Lenka ons dat ze vermoedt dat Radio Proglas een licht-gelovige inslag heeft. In de studio worden we zelfs omringd door kruizen en andere geloofsuitingen. Oei, als ze maar geen profetische boodschappen in onze muziek hebben gehoord. Doorgaans doen Just en ik, met Lenka als tolk/tourmanager, de interviews. Ik zie bij Just een grijns op zijn gezicht die dezelfde verbazing prijs geeft die ik ook van binnen voel. Waar zijn we nu weer beland? Na de eerste vraag barst de bom en Just en ik kunnen onze lach niet inhouden. Met veel moeite geef ik een omslachtige uitleg aan Lenka, die duidelijk niet gecharmeerd is van onze joligheid. Als het weer rustig, wordt het een zeer fijn interview. De interviewer heeft duidelijk zijn huiswerk gedaan en ik schaam me voor ons kinderachtige begin. Een leermoment zouden ze op school zeggen. Aangekomen in de tent van vanavond, maak ik me zorgen of dit nou wel een goede plek voor een band is. Er staan veel tafeltjes waar mensen zitten te eten en vertoont hier en daar zelfs de symptomen van een hippe bagel & coffee-bar. Geen donker rockhol waar de lucht van bedorven bier je al bij de eerste stap tegemoetkomt. Mijn twijfels worden bevestigd wanneer de eerste band, bestaande uit lokale vluchtelingen, begint. Af en toe komt er weer een bandlid bij of verlaat er een het podium. Een combinatie van te veel gezelligheid en puinhoop op het podium doen mij besluiten maar even de stad in te gaan. Als ik terugkom, is er een hoop veranderd. De Slowaakse band Diego, waar we de vorige tour ook mee speelden in Bratislava, staat op het podium. Eindelijk een serieuze band die strak speelt en ook nog eens leuke liedjes heeft. De atmosfeer is een stuk beter. Het publiek heeft nu meer aandacht voor de muziek dan voor het eten en drinken. Na Diego, is het de beurt aan ons. We beginnen vandaag voorzichtig met popliedjes. Dit valt in goede aarde en het lukt ons dan ook om het publiek te winnen voor de wat stevigere nummers. Echt te gek; van jong tot oud blijft men geboeid kijken. Als we net voor de curfew weten te stoppen, lopen we zeer voldaan het podium af. Gelukkig vraagt de organisatie ons nog om een toegift. We gaan terug en zetten de kers op de taart. Wauw, wat een heerlijke avond! Na afloop komen verschillende mensen naar ons toe om te vragen of we een cd hebben. Aangezien het een benefietconcert is, lijkt het ons een beetje misplaatst om onze cd's te gaan promoten, maar het publiek is het daar duidelijk niet mee eens en wil onze muziek mee naar huis. We blijven nog lang hangen en met het publiek nagenieten. Dag 10, woensdag 03-05-2006 Stara Pekarna in Brno Het Tsjechische deel van deze tour wordt afgesloten in Stara Pekarna in Brno, een vooraanstaand podium in de tweede stad van Tsjechië. Bij onze vorige tour vond hier misschien wel ons meest succesvolle optreden plaats. Het zal moeilijk worden om weer meer mensen te trekken dan dat er in de tent passen. En dan is het nog maar de vraag of het weer zo'n feest wordt als toen. Als we 's middags binnenkomen om de spullen op te gaan zetten, ontvangt een lief barmeisje ons in een prachtig geel Taxi to the ocean-shirt. Wauw, een fan! Een tastbaar bewijs dat we hier echt zijn geweest. Naast het feit dat we vanavond (tijdelijk) afscheid nemen van het Tsjechische publiek, is er ook nog iets bijzonders aanstaande. Bij de vorige tour zijn we namelijk gevolgd door een documentaireploeg. Maandenlang is hier hard aan gewerkt en door de vasthoudendheid van Lenka en Sander is het vanavond een heus dvd-presentatie optreden! Als we terugkomen van ons avondmaal is de tent al aardig gevuld. Vanavond doen we twee sets. We beginnen mild en het publiek begrijpt dit. Langzaam staat iedereen op en komt men voor het podium staan. Na vier à vijf liedjes wordt er vooraan gedanst, geschreeuwd en gejoeld. Met veel pijn en moeite kunnen er nog mensen in. Wat zijn we toch een stel mazzelaars dat we hier met zoveel mensen onze muziek mogen delen. Dat de avond wild is en er een goede 'vibe' hangt, wordt misschien nog wel het duidelijkst door manager Jacco. De man die normaal altijd alles van een afstandje gereserveerd aanschouwt, staat nu ook met het publiek mee te deinen. Het wordt een wilde avond. De tweede set gaat er in als zoete koek en met een extra lange 'encore' sluiten we de lentetour van Taxi in Tsjechië af. De hele band geniet van alle aandacht en complimentjes. Morgen naar Oostenrijk, weer een land veroveren! Binnenkort op 3VOOR12/Utrrecht: Deel 4 van het tourdagboek van Taxi to the ocean in Duitsland, Tsjechië en Oostenrijk!