Krappe voldoende voor Oceansize

Bombast uit Manchester overtuigt nipt in te warme Helling

Tekst: Hans Vrijmoed / Fotografie: Esther Lutgendorff, ,

Een setlist van los zand, te lange pauzes tussen de nummers en een veel te warme zaal doen Oceansize bijna de das om. Toch weten de mannen in de tweede helft te overtuigen met hun bevlogen bombast, zodat we toch nog van een (net) geslaagd concert kunnen spreken.

Bombast uit Manchester overtuigt nipt in te warme Helling

Oceansize zorgde op Lowlands 2004 voor een van de hoogtepunten van dat festival, maar daarna ging er een hoop mis; vorig jaar werd de clubtour door Nederland op het laatste moment uitgesteld wegens studioverplichtingen. Ook dit jaar zat het de fans niet mee; op dezelfde data als de in februari bevestigde shows in Nederland, bleek de band ook optredens in Engeland te hebben gepland. Als klap op de vuurpijl had bassist Jon Ellis geen zin meer in het touren, zodat er voor de live-optredens een vervanger moest worden gezocht. Begin mei staat de band weer helemaal op de rails en vanavond kan de uitgestelde show van 21 februari eindelijk worden ingehaald. Ondanks het warme weer loopt De Helling toch nog redelijk vol voor het vijftal uit Manchester. Voor zanger Mike Vennart geen reden om z'n stropdas af te doen of z'n overhemd wat losser te maken, integendeel: "We can turn the heat up if you're not warm enough", waarop wijselijk geen reactie volgt. De band opent furieus met 'One Day All This Could Be Yours', een van de hoogtepunten van 'Effloresce', het sterke debuutalbum uit 2003 vol naar Tool, Radiohead en Faith No More neigende bombast dat een hoop aandacht genereerde. De daaropvolgende set is helaas nogal wisselvallig. Met vlagen herbeleven we de brille van Effloresce, maar net zo vaak bevestigt de band dat ze met opvolger 'Everyone Into Position' een draak van een plaat hebben gemaakt waarop maar enkele pluspunten te vinden zijn - waarvan ze vanavond de beste stukken ook nog eens overslaan. Een prijsnummer als 'Amputee' komt als derde nummer veel te vroeg in de set; deze epische bombast komt tegen het slot veel beter tot z'n recht. Dit alles en de lange pauzes tussen de nummers laten de band bijna richting een teleurstellende avond koersen. Gelukkig komt het niet zo ver, want met name de tweede helft van het optreden maakt veel goed. Zoals in 'Catalyst' waarbij ook de achterste rijen worden beroerd en waarvan de catchy riff alle hoofdjes doet meeknikken, of het meesterlijke 'One Out of nONE' van die onderschatte 'Music for Nurses EP' waarin zanger Vennart totaal loos gaat. Met 'Massive Bereavement' komt weer zo'n sterke passage van het debuut langs, waarvan we vanavond alleen 'You Wish' echt missen. Oceansize speelt als gebruikelijk de toegiften meteen na de gewone set - dus zonder het volgens de band voorspelbare spelletje van even van het podium lopen en het publiek om meer laten roepen. Dus daarom blijven ze maar staan voor 'Ornament/The Last Wrongs', het epische slotstuk van het laatste album dat live een jazzy middenstuk meekrijgt. Het seventies-orgeltje klinkt live als een kerkorgel en doet de band definitief uitgeleide. Een krappe voldoende voor de band, die aan het tourschema te zien deze zomer zo maar weer eens in de Flevopolder zou kunnen staan. Oceansize Gezien: Tivoli de Helling, dinsdag 9 mei 2006.