Melancholische pracht van Mercy Giants

‘Running In Slomo’ biedt muziek om bij te onthaasten

Hans Vrijmoed, ,

Bijna vier jaar hebben we er op moeten wachten, maar met 'Running In Slomo' wordt ons geduld meer dan beloond. Utrechts indierocklegende Mercy Giants combineert prachtige melancholieke pop en een enkele eruptie van steviger werk. Perfecte muziek voor bij dit gure herfstweer. Aanstaande donderdag bovendien live te ervaren in Club 3VOOR12/Utrecht.

‘Running In Slomo’ biedt muziek om bij te onthaasten

Het is een tijd stil geweest rondom Mercy Giants. De oer-postrockband uit Utrecht en mede-oprichters van het Zabel-label deed vorig jaar nog van zich spreken met de 'eb en vloed'-EP 'When A Man Drowns, He's On His Own', maar het laatste volwaardige album 'Racing Club Hades', stamt alweer uit 2002. Lange jaren waarin de groep al wel bezig was met 'Running In Slomo', maar de bandleden er een hoop dingen naast deden, van het spelen in andere bands (o.a. ExCon en Solbakken) tot een wereldreis. Ook in de bezetting vonden veranderingen plaats, zoals het toetreden van Bart de Kroon op gitaar en toetsen, tot voor kort ook actief bij labelgenoot en Zabel-vlaggenschip We vs. Death. 'Running In Slomo' herbergt geheimen die je bij een eerste luisterbeurt niet opvallen, maar die zich - zeker via een koptelefoon - ineens aan de luisteraar openbaren. Dan hoor je de enorme keur aan instrumenten, subtiele effecten en verschillende laagjes in het geluid. Zoals in hoogtepunt 'In Plastico' waarbij de xylofoon zachtjes lijkt af te sluiten, maar waarna er tóch nog een reprise volgt. Waar de band zich op de vorige releases nog begaf in het gebied tussen gitaarnoise, postrock en lo-fi, zijn het op dit album vooral de liedjes die opvallen. Zo doemen bij opener 'Not Fair' vooral namen als The Notwist en Múm op. In het daaropvolgende titelnummer krijgen piano en gitaren om de beurt de hoofdrol en vlechten deze zich prachtig om het drumwerk. Het gejaagde 'Fighting & Stealing' en het eerste gedeelte van 'I Want You (to Go)' wringen daarom een beetje tussen al deze melancholische pracht. Voor de 'flow' van dit album zou het geen gekke zet zijn om ook een vinyl-versie uit te brengen; de stevigere passages bevinden zich namelijk vooral op de tweede helft. Voor de lengte (nog geen drie kwartier) hoeft de band het in ieder geval niet te laten. Maar ook op cd biedt 'Running In Slomo' de perfecte muziek om bij te onthaasten. Mercy Giants levert hiermee een van de betere Utrechtse albums van 2006. Gaat dat horen, aanstaande donderdag in dB's! Mercy Giants is donderdag 7 december live te zien in dB's tijdens Club 3VOOR12/Utrecht.