Na enige verwarring rond het voorprogramma blijkt toch Moss in plaats van We vs. Death de avond te mogen openen. De Amsterdamse band zal begin 2007 zijn debuutalbum 'Collected Short Stories' uitbrengen bij platenlabel Excelsior en is daar ontzettend blij mee. In 2004 speelde Moss op Noorderslag en toen kreeg de band de kritiek nog teveel tot de grijze middenmoot te behoren. Een platencontract leek dan ook ver weg. Nu, bijna drie jaar later, is Moss enorm gegroeid, getuige bijvoorbeeld het voorprogramma mogen zijn bij Razorlight afgelopen woensdag. Eigen shows, met onder andere Coparck, staan nog op de planning. Moss maakt pakkende gitaarpop met zo hier en daar een uitstapje naar een alternatiever geluid. Invloeden komen onder andere van The Beatles, Elliott Smith en alles wat maar een sterke melodie heeft. Ook hebben mede-Excelsiorbands als (het voormalige) Daryll-Ann en Ceasar hen niet onberoerd gelaten. Dit is te horen aan vrolijke up-tempo nummers als 'Lemon en The Light of My Life', die worden gekenmerkt door sterke baslijnen, strak gitaarspel en afwisselende koortjes die voor de nodige dynamiek zorgen. Inmiddels staan zo'n twintig Zweden letterlijk te trappelen. Ze hebben net een twaalf uur lange busreis achter de rug en kunnen niet wachten om het podium te bestormen. Het sprookje rond de indieband I'm From Barcelona reist de hele wereld rond. Emmanuel Lundgren besluit op een mooie zomerdag in 2005 dat hij liedjes wil gaan schrijven. Gedreven door liefde en blijheid komen er een aantal vrolijke en onbezorgde nummers tevoorschijn die hij samen met al zijn (29!) vrienden in zijn eigen appartement opneemt. Een EP, 'Don't Give Up On Your Dreams Buddy' en een full length album 'Let Me Introduce My Friends' zijn het resultaat. Het nummer 'We're from Barcelona' is inmiddels een grote hit. Wat aanvankelijk een eenmalig optreden zou zijn, werd wegens groot succes uitgebreid tot een hele tour. Als twintigkoppige band verspreid I'm From Barcelona zijn liefde over heel Europa en intussen schreeuwt ook Amerika om onze Zweedse vrienden. Grote brillen, kleurige kleding, baarden en veel haar kenmerken de hippiebandleden. Ze gebruiken shakers in de vorm van bananen en doodshoofden, een bellenblaasmachine, een tuba, klarinet, dwarsfluit, saxofoon, en kazoo's, je weet echt niet waar je kijken moet. Het enige wat je kunt doen is je volledig overgeven aan de overdreven, kinderlijke vrolijkheid en op je aller-hardst de Nanana-refreintjes meezingen. Het publiek wordt dan ook volop betrokken bij het optreden en toeschouwers en band mengen zich vrolijk als één grote groep vrienden. Zingen, klappen, dansen, springen, I'm From Barcelona brengt De Helling in euforische sferen. Het do-it-yourself-gehalte is hoog. Het publiek schreeuwt: "We want bubbles", de band zet er muziek onder en een nieuw nummer is geboren. Dat muziek niet altijd even serieus genomen hoeft te worden, wordt ons wel duidelijk vanavond. Liedjes over boomhutten, waterpokken en postzegelverzamelingen zijn even luchtig als de door de zaal geblazen bellen. En dat deze twintig mensen gewoon ontzettend veel plezier hebben in het touren en optreden, spat ervan af. Het eendagsvlieggehalte is hoog, maar daar zal niemand mee zitten. Verdere kritiek is dan ook overbodig. 'Don't Worry Be Happy' is de boodschap. I'm From Barcelona haalt je in één klap uit je winterdip en de rest van die donkere decembermaand komen we nu ook wel door. I'm From Barcelona & Moss Gezien: Tivoli de Helling, vrijdag 8 december 2006