Na de ervaring van afgelopen zaterdag op Berlin Insane stonden we werkelijk te popelen om weer te mogen spelen. Eschloraque is heel andere koek dan de Volksbuehne: een soort van underground cocktailbar in hartje centrum. Als we daar aankomen lijkt de zaal qua sfeer op het Berlijn van vroeger, werkelijk geweldig. Geholpen door een bijzonder vage geluidsman, maken we ons vrolijk klaar voor het optreden. Die avond is alle drank gratis en we hebben dan ook de instelling ons 'de nodige moed' (schrijf ik met een knipoog) in te drinken voor we om twaalf uur mogen spelen. Na het opbouwen en de soundcheck eten we nog wat in een te foute Amerikaanse bistro, waar we al snel worden aangesproken: "Hé, zijn jullie Nederlands?" Het wereldje is klein. Dan is het twaalf uur en mogen we eindelijk rocken! Met een meer dan goed geluid gaan we er weer volledig voor. Het podium is erg klein waardoor het optreden een soort van muzikale rock/opera-orgie lijkt, wat er best apart uit moet hebben gezien. Het publiek heeft het naar zijn zin en wij ook. We spelen flink goed, maar als we bezig zijn met ons zevende nummer krijgen we opeens het verzoek even te stoppen! De politie is er en we spelen te hard. De omgeving heeft geklaagd en we mogen niet verder. Na de nodige wanklanken vanuit het publiek zit er niets anders op even een break te nemen, en te wachten. We druipen af naar de bar en storten ons weer op de gratis cocktails. Een wat oudere man (67 jaar!) komt naar me toe om te vertellen dat hij ons geweldig vindt. Hij woont al twintig jaar in Berlijn en vindt ons de beste band van de laatste jaren. Hij vindt het ook helemaal tof dat wij uit Glasgow, Schotland komen. Tja, dat was eigenlijk niet helemaal waar, meneer. Het "Gutenabend, Wir Sind die Hasselhoff vom Schotland" was een aankondiging met een knipoog. Na een half uur durft de eigenaar het niet meer aan ons op te laten treden; hij is bang voor zijn vergunning. Argh! We moeten dus definitief stoppen. Het publiek druipt af en wij gaan maar verder met hangen aan de bar, want ter compensatie mogen wij van de eigenaar nog meer drinken dan voorheen. We besluiten er dan ook een goed feest van te maken en de overgebleven bezoekers te trakteren op gratis drank. Zo vinden we een gezellige Spaanse groep, een Nederlands/Italiaans stelletje en nog wat gezellige vage Duitsers. Dan is het alweer onze op een na laatste dag in Berlijn, om de volgende dag te vertrekken naar Enschede waar een volgend optreden alweer staat te wachten: Hasselhoff live @ het Bolwerk, Popronde met Mr Love and the Stallions. O ja, we hebben ook weer wat fijne opties op zak. Hasselhoff live in Milaan en Londen? Yeah! Na het optreden in Eschloraque hadden we nog een dag om van de cultuur te genieten, hetgeen we hebben gedaan door de Reichstag te bezoeken. Voor wie het niet weet: ten tijde van het 'regime' van Hitler is een belangrijk deel van dit gebouw verwoest door een aangestoken brand. Gelukkig heeft de regering ervoor gekozen dit gebouw in de jaren negentig te restaureren wat heeft geresulteerd in een soort 'spiraalkoepel' op het gebouw waaruit je een prachtig uitzicht hebt over de stad Berlijn. Erg indrukwekkend. Volgens mij hebben we de afgelopen dagen echt tientallen kilometers gelopen, en zo dus ook deze dag. Omdat Berlijn een stad is vol impressies is het bezoeken van deze stad een heel bijzondere ervaring, helemaal als je het in combinatie met optredens kunt doen. We hebben echt mooie dingen gezien, en natuurlijk ook een klein restant van de Berlijnse Muur. Zoals het er nu naar uitziet komen we hier volgend jaar terug met hopelijk een optreden in de White Trash, waar we oorspronkelijk zouden spelen, maar door onenigheid tussen organisator en programmeur werd verplaatst. Ook Utrecht kan genieten van de muziek van Hasselhoff: als je benieuwd bent geworden naar deze band, die druk bezig is met doorbreken, kom dan donderdag 7 december naar Club3VOOR12/Utrecht!