De Avond van het Kippenvel, normaal gesproken op de vrijdag met een combinatie van enkele live acts en een dansavond, was voor de gelegenheid op een dinsdag. Spinvis en Simon Vinkenoog traden op, met een volledig uitverkocht en tjokvol EKKO tot gevolg. De reputatie van Spinvis mag bekend zijn. Zijn optredens zijn wisselend van kwaliteit. Veel hangt af van zijn stem en ondergetekende heeft om die reden wel eens halverwege een optreden de pijp aan Maarten gegeven. Vanavond echter bleef natuurlijk een zekere onvastheid en het karakteristieke en door velen gewaardeerde timbre, de zuiverheid liet echter zeer weinig te wensen over. Erik de Jong en zijn band verkeerden in topvorm. Met zijn teksten die op het eerste gezicht aandoen alsof het direct neergepende gedachten zijn, inclusief de ontbrekende verbanden, schept hij een aangename sfeer. Nederlandse teksten, dus vertrouwd, maar zonder dat dit de aandacht van de muziek afleidt. De betekenis doet er immers niet toe en gaat, zeker bij herhaling van een refrein of constant dat ene zinnetje, op in de muziek. Zoals de bassist steeds dat ene lijntje speelt, zo zingt Erik de Jong steeds dat ene regeltje; het rijm en het beetje verhaal dat erin zit evolueren mee met het instrumentale geheel. Het optreden begon met de aankondiging dat de band zou beginnen met een verhaal. Dus drie kwartier aan één stuk door, met het liefst een stil publiek. Het verhaal heette 'Suikerklok'. Een voice-over van Erik de Jong vertelde over een man die niet sliep of at, maar enkel liep, op zoek naar de Suikerklok. Het precieze verhaal is mij ontschoten en doet er eigenlijk ook niet toe. Waarschijnlijk zat het vol symboliek en zullen er zeker mensen geweest zijn die het konden volgen of er zelf een interpretatie aan konden geven. Bij ondergetekende zakte vooral de mond steeds verder open naarmate het verhaal vorderde. Ondersteund door voor dit verhaal gemaakte beelden, enkele Spinvis-nummers, teksten van Simon Vinkenoog en zelfs wat theaterelementen zette een podium vol onwaarschijnlijk goede muzikanten (vooral bassist Cor van Ingen, maar als je alleen hem noemt doe je de rest meteen te kort) een adembenemend geheel neer. Bekende Spinvis-nummers kregen een nieuwe betekenis, de zaal was grotendeels muisstil. Na deze prachtige drie kwartier speelde de band nog een aantal nummers, de meeste van de twee reguliere Spinvis-albums. Zo was daar een prachtige alternatieve versie van 'Bagagedrager' en het hypnotiserende 'Ja!', het laatste nummer van de avond, met Simon Vinkenoog als uiterst markante maar vooral overtuigende profeet van de positieve levensinstelling. Een avond om niet gauw te vergeten, eentje die zijn naam eer aan deed: van begin tot eind kippenvel. De Avond van het Kippenvel met Spinvis en Simon Vinkenoog - Ja! Gezien: EKKO, dinsdag 8 augustus 2006