Inumane kan nog veel beter

EP ‘Not Myself’ heeft sterke kanten, maar mag origineler

Rogier Westerhoff, ,

Inumane noemt zich de grondlegger van 'melodrastic' rock; vrij vertaald een combinatie van trage metal, sterke ritmiek en melodramatische zang. De stijl levert op deze tweede EP twee meer dan beluisterbare nummers op, van de vier. Kort gezegd: Inumane kan nog veel beter.

EP ‘Not Myself’ heeft sterke kanten, maar mag origineler

Inumane noemt zich de grondlegger van ‘melodrastic’ rock. De hoogmoed van deze uitspraak maakt de luisterhonger groot. Maar niet alvorens de bandhistorie te hebben bekeken: in 2002 begonnen, mocht Inumane zich het jaar erop al winnaar van diverse lokale bandwedstrijden noemen. In 2004 eindigde de band hoog in Het Geheim van Utrecht. Terecht, want de mannen lieten zien dat ze met een strakke live-performance makkelijk een kleine zaal plat konden spelen. Omdat Inumane tot nog toe alleen nog maar een live-demo op zak had, ging het vijftal druk aan de slag om nieuw materiaal op te nemen. Begin 2005 liet Inumane weten dat er een EP-presentatie van ‘Not Myself’ zou plaatsvinden. De presentatie kwam er wel, maar door onbekende omstandigheden verscheen de cd zelf pas zo’n jaar later en dat brengt ons alweer op het huidige jaar 2006. ‘Melodrastic’ rock is vrij vertaald een combinatie van trage metal, sterke ritmiek en melodramatische zang. De stijl levert op deze EP twee meer dan beluisterbare nummers op, van de vier. ‘Tomorrow’ heeft niet alleen mooie tempowisselingen en een goeie structuur, ook laat zanger Rachid horen dat hij een enorm stembereik heeft. Het beste nummer ‘Bear the consequences in full consiousness’ heeft een sterk refrein en kent een boeiende opmaat. Met name de gecombineerde ritmische kracht van drummer Dimitry en de vocalen is uitstekend te noemen. Het kan echter ook anders: openingsnummer ‘Change’ knalt er lekker in, maar mist de originaliteit en wordt al snel vervelend. Al ligt het ‘erin knallen’ voornamelijk aan de opname- en productiekwaliteit, die op de hele cd dik in orde is. De videoclip van 'Change' is ook toegevoegd en is de moeite van het bekijken waard, met name doordat de drummer lachwekkend braaf zijn kunstje doet. ‘Inside’ is een draak en had wat dat betreft beter in de melodrastische krochten van Inumanes bestaan mogen blijven. Het nummer is, kort gezegd, fantasieloos ingespeeld en kent een slecht arrangement. De ingespeelde toetsenpartij, die in eerste instantie doet denken aan The Gathering, is allerminst een bruikbare toevoeging. Maar laten we eerlijk zijn: in vergelijking met nummers van de live-demo ‘Melodrastic’ uit 2003 is Inumane enorm gegroeid. De kritische noten bij ‘Not Myself’ zijn in dit artikel extra sterk belicht, omdat ondergetekende zeker weet dat deze band tot veel meer in staat is. Als Inumane zijn getoonde bevlogenheid doorzet en deze aanvult met een gezonde dosis songwriterskritiek, dan kopen wij alvast kaartjes voor de ‘Melodrastic Tour’ in 2008. Het optreden dat Inumane op zaterdag 26 augustus zou geven in de Boothill Saloon is helaas afgelast.