De Squad! Weer bij elkaar! Het nieuws maakte ons eerder dit jaar ogenblikkelijk nieuwsgierig. Al kwam ie natuurlijk meteen om de hoek kijken, de sceptische 'moet-dat-nou'-vraag. Zeker toen de directe aanleiding, een obligate Best Of-cd, volgde. Maar zoals bij elke band van enig kaliber, overwon ook bij ons de spanning. Zouden ze het nog wel kunnen? En vooral: zou het nog wel werken tussen de bandleden, na alle tussenliggende jaren, projecten en ruzies? Amper twee nummers duurde het vrijdagavond, voordat een oververhitte Antwerpse zaal op die vraag het antwoord kreeg gepresenteerd. Barstend van de energie begon de Squad aan zijn eerste concert in ruim zes jaar, het eerste van een zomertoertje dat slechts enkele optredens zal duren. Opener 'Struggle For Jive', het eerste nummer dat de band in '86 ooit maakte en 'Mugshot': ze deden de monden van de fans - van heinde en verre afgereisd - openslaan. Hier stond namelijk een band die de gretigheid er vanaf liet spatten, met een stuiterende en spuwende Rudeboy op kop. Schoonheidsfoutjes, natuurlijk, ze zijn er genoeg, maar de chemie, het samenspel: het werkt, zelfs na zes jaar afwezigheid. Wanneer diverse fans elkaar om de hals zijn gevlogen, de eerste crowdsurfers het podium zijn afgedoken en tijdens 'Good Grief' de eerste kolkende moshpit ontstaat, ligt de conclusie van de avond binnen handbereik: de Squad is explosief als vanouds. Godzijdank. Breed grijnzend neemt Rudeboy de handkussen van fans in ontvangst. Aan adoratie geen gebrek, in deze bloedhete zaal. Verdere twijfels worden weggenomen door de setlist. Geen aaneenschakeling van singles, zoals het aanstaande verzamelalbum zou kunnen laten vermoeden, maar juist een eigenwijze selectie uit het oeuvre, met zelfs de obscure oudjes 'Let Me Guide You' en 'Underground', nummers die het in '89 net niet schopten tot het roemruchte debuut 'Mental Floss For The Globe'. Met op het eind natuurlijk de geijkte klassiekers van die plaat: 'No Kid' en 'Fast Lane'. Barman, Pawlowski en Giphart kijken goedkeurend toe, de fans gaan door het dolle heen. De Squad is voor eventjes terug, en dat is maar goed ook. Alle energie en toewijding ten spijt, mist de band in Antwerpen echter wel een van zijn voornaamste krachten. De immense diversiteit uit de vroege dagen sijpelt slechts sporadisch door; het is vooral de 'Persona Non Grata'-periode die tijdens deze show herleeft. De tijd aldus van de Squad als viermansformatie, als bruut beukende rockmachine. Scratch- en geluidswonder DJ DNA, die de groep in '93 verliet en vier jaar later terugkeerde, is buiten de reünie gelaten. Zijn creatieve anarchie wordt gemist, maar verhult niet dat de Squad ook in rockbezetting staat als een huis. Net als destijds, in '94. Wanneer tijdens de toegift ook gitarist René van Barneveld zijn zonnebril afdoet, de oogbollen door zijn kassen laat rollen en een volgende heftige solo inzet, is het plaatje compleet. De grijns waarmee hij na afsluiter 'Demagogue' het podium verlaat zegt genoeg. Matadin deelt ondertussen handen uit aan het dankbare en drijfnatte publiek, Rudeboy maakt vol energie zijn freestyle af. De Squad is terug, en vindt in Antwerpen een warm, welhaast tropisch welkom. Klaar om een nieuwe generatie weg te blazen, straks op Lowlands en Pukkelpop. Al zou je stiekem willen dat ze het langer volhouden dan dit handjevol geplande shows. Urban Dance Squad Gezien: Vrijdag 5 augustus 2006, Petrol, Antwerpen. Setlist: 01. Struggle For Jive 02. Mugshot 03. Hard Headed Headstrong 04. Good Grief 05. Let Me Guide You 06. Artantica 07. Brainstorm On The UDS 08. Self Sufficient Snake 09. Underground 10. Bureaucrat Of Flaccostreet 11. No Kid 12. Fast Lane 13. Alienated 14. Forgery 15. Mr. EZ Way 16. Demagogue