Eastern Lane ‘rawkt’ weer overtuigend

Voorprogramma Aestrid toont progressie

Bart van den Berg, ,

Met hun tweede plaat The Article toonde Eastern Lane vooral vormbehoud. Hoogwaardige rawk ’n roll in de traditie van The Stooges, afgewisseld met aangename rustpunten. Gisteren in EKKO wilden ze vooral ‘rawken’ en dat deden ze overtuigend. De ballades kwamen er enigszins bekaaid af. Voorprogramma Aestrid toonde wel progressie.

Voorprogramma Aestrid toont progressie

De avond begon met Aestrid, dat veel strakker en meer gefocust stond te spelen dan tijdens de 3VOOR12/Utrecht verjaardag in de Helling. De band is gegroeid en liet zich gisteren meer van zijn melodieuze kant zien. Erg fijn, want daarover beschikt Aestrid in ruime mate. Een ferme spotlight op Bo Mennings en de rest van het kwartet in het donker onderstreepte nog maar eens dat het allemaal om hem draait. Daar lijkt Mennings zich echter nog niet helemaal bij op zijn gemak te voelen. Na de uitgesponnen set van Aestrid werkte Eastern Lane in één uur 19 nummers af. Er werd vooral veel gerawkd. Halverwege de setlist zaten te rustpunten, maar die kregen niet de toewijding die ze verdienden. In zijn eentje achter de piano kreeg zanger Derk Meins het kakelzieke publiek met gemak muisstil. Maar hij leek snel weer naar zijn elektrische jammerhout te verlangen, want hij verbrak de betovering abrupt met een verlegen lachje. Alsof hij zich ongemakkelijk voelde bij de verstilde momenten. Jammer was verder dat hun beste ballade ‘Holy Arms’ helemaal achterwege bleef. Met veel opeenvolgende ongepolijste rockers in de lijn van de The Strokes en The Libertines lijkt eenvormigheid op de loer te liggen. Dit was bij Eastern lane niet het geval, daar zijn hun drie akkoorden liedjes te goed voor. Voor een groot deel komt dit door de inventieve zangpartijen van Meins, die elk nummer zijn eigen draai geven. De verveling slaat geen moment toe en herhalingsoefeningen blijven uit. Zolang de frontman zijn nummers speelt is hij de volwassen muzikant met een sterke overtuigingskracht. Daarbuiten valt te merken dat we met een jonge band te maken hebben, die niet van verlegenheid gespeend is. De houding van gitarist Andrew Bird is daarvoor exemplarisch. Als een vierde wiel aan de wagen staat hij zo ver mogelijk van de rest van de band verwijderd. Hij veinst coolheid, maar zijn gezicht verraadt dat hij eigenlijk helemaal niet op een podium gezien wil worden. 3VOOR12/Utrecht bezocht een avond met jonge bands die beschikken over een overtuigend en volwassen repertoire. Geen reden om bescheiden over te zijn zou je zeggen, toch gold dat voor beide acts. Een vreemde combinatie die intrigeert, maar ook erg aandoenlijk kan zijn. Zoveel bleek ook gisteravond. Aestrid & Eastern Lane Gezien: EKKO, woensdag 27 april 2005