Wat is EKKO toch een geweldig veelzijdig zaaltje! Van ronkende punk naar gothic beats en singer-songwriter gefluister. Waarbij je een speld kunt horen vallen. Zo was het zaterdag bij Ben Christophers. Zo was het vanavond ook. Verspreid staan de tafeltjes opgesteld; een sfeervol kaarslichtje straalt een roodwarme gloed uit. Knus bijna. Roy Santiago won onlangs de Regiofinale van de Grote Prijs van Nederland in de singer-songwriterklasse. Met verve, met voorsprong. Zijn stem beroert en ontroert. Hij verhaalt over liefde; verloren, gevonden, hervonden. Hij vertelt en de EKKO hangt aan zijn lippen; doodstil met alleen een zoemende airco op de achtergrond. Roy S. staat zijn mannetje. En wordt niet voor niets vergeleken met Simon Joyner. Een emotionele lading in zijn stem verraadt bovendien een link met bijvoorbeeld een jongeling als Conor Oberst. Zo staat S. tussen groten in het genre. Dat is helemaal terecht, zo blijkt uit dit overtuigende en indrukwekkende solo optreden. S. knutselde zijn EP ‘Make It So’ thuis in elkaar en zo klinkt de cd ook. Adem zat in zijn Londense kamertje en deed hetzelfde. ‘Homesongs’ heet zijn plaat, vanzelfsprekend. Miniatuurtjes zijn het. Nergens dichtgesmeerd of geforceerd. Eerder kaal en breekbaar, galmend en direct. Spaarzaam worden Ilhan’s stem en gitaar op de achtergrond ingekleurd. Door een zachtmoedige ritmesectie, een xylofoontje en meer zoetgevooisd fraais. Op plaat zijn mensen als David Gray of Damien Rice nooit heel ver weg. De vertaalslag van huiskamer naar het EKKO-podium maakt Adem moeiteloos. Geholpen door een driekoppige band, klinkt Adem als op de plaat. Warmbloedig, vol knisperende klankkleuren en afwisselend. Maar wel steeds binnen het lieflijke stramien van het kleine, melodieuze – en vooral echte – liedje. Speelse percussie-instrumenten, vierkoppige samenzang en een klagende pomporgel zorgen voor een laagje vernis. Daaronder schuilen prachtige nummers, getekend door spijt, berusting en vooral behaaglijkheid. Ergens in de hoek ook van M. Ward of het binnenkort in EKKO te bewonderen The Decemberists. En zo staan er vanavond twee heldere sterretjes te stralen in een kille, zwarte nacht. Hun twinkeling, die schittering is hartverwarmend. Geeft de burger moed. En laat zien dat het echte lied en onversneden eerlijkheid de toekomst hebben. Een prachtavondje EKKO dat doet uitzien naar de concerten van Simon Joyner (10 november in dB’s) en James Yorkston & The Athletes op de 24e in EKKO. Om maar een paar voorbeelden te noemen…Daarbij past eigenlijk alleen een gure sneeuwnacht, waarna een welkom bedje wacht. En vredige dromen. Adem & Roy S Gezien: EKKO, woensdag 3 november 2004