Twee jaar na de Blue Demo heeft de Utrechtse danceproducer Maurice Dohmen opnieuw een EP samengesteld van zijn producties, De Blue Demo kon rekenen op enige support bij de pers en haalde zelfs bij Het Lek op 3FM de playlist. Hiernaast was hij terug te vinden in de Nijmeegse regiofinale van de Grote Prijs van Nederland in 2003, waar hij werd bejubeld om het volwassen karakter van zijn sound. Nu is er dus de Rode Demo, waar Moos duidelijk laat horen dat hij zich niet graag in één hokje laat plaatsen. De EP opent met de track “Kameelemoos”. Je krijgt het idee dat je naar een 12” uit de tijd van het begin van de house luistert door het baslijntje en de warme sound die uit de synthesizers wordt getoverd. Maurice Dohmen geeft ook aan dat hij in zijn muziek wordt beïnvloedt door het label Soma. Deze techhouse-achtige sound zou het uitstekend doen in een kleine club, mede door de spannende opbouw en de vele effecten die hij over de diverse geluiden loslaat. Na de warme sfeervolle sounds volgt “Stuiterbal crack”. Deze laat weer een andere kant zien, een rustiger kant. Ook hier heeft hij de mogelijkheden van zijn instrumenten getest en goochelt hij met hoge en lage tonen, die elkaar perfect aanvullen. Ook is het bewonderenswaardig hoe de duistere en vrolijke geluiden prima met elkaar door één deur gaan. Je kunt het vergelijken met het werk van Orbital, de legendarische Britse formatie die hierin ook heer en meester was. Uitschieter op de EP is echter de track “Golven”. Een prima track die erom smeekt te worden uitgebracht bij een maatschappij. Ook het Nederlands Pop Instituut stuitte op dit nummer en besloot het deel uit te laten maken van de cd “Push The Buttons”, een verzamel-cd die het nieuwe Nederlandse dance-talent een kans geeft om zichzelf te promoten. Ook hier valt op dat de sounds niet met elkaar in conflict treden. Na het techno-geweld van “Golven” wordt afgesloten met “Op pad met de Wei Brothers”. Een funky laidback track, waar zelfs een soort orgel in valt te ontdekken. Moos laat zich niet vastpinnen op puur techno, of puur ambient-achtige composities. Met de Rode Demo toont hij aan dat er in tijden waarin men wel eens zegt dat de dance stilstaat, nog genoeg talent rondloopt met originele ideeën die een frisse wind door de stroming laat gaan. Ook met het oog op de sterk opkomende minimal techno is het niet ondenkbaar dat Maurice Dohmen vastgelegd kan worden door een label waar de electronische muziek floreert. Een label als F Communications, dat ook acts als Laurent Garnier en Mr. Oizo vroeger onder zijn hoede had, zou hier prima mee uit de voeten kunnen. Er kan in elk geval al uitgekeken worden naar het volgende project van Moos, waar hij die verschillende stijlen weer verder kan ontwikkelen. Moos – Rode Demo ( eigen beheer)