De Belgen lijken het door te hebben: hoe langer je wacht met de release van je nieuwe plaat, hoe groter de aandacht van het publiek wanneer deze daadwerkelijk in de schappen ligt. Tom Barman, wiens band dEUS ook al jaren niets nieuws heeft uitgebracht, gaf twee weken terug een solo-show voor een uitverkocht Tivoli. Joost Zweegers, alias Novastar, was vier jaar geleden de held van elke Belg, totdat het ook rondom hem ijzig stil werd. Resulaat: ook op de deur van de Helling, van de eerste Nederlandse tourdate na het verschijnenen van Novastar's tweede CD 'Another Lonely Soul', prijkt het bordje "sold out". De binnenzaal van De Helling is zó vol, dat een aantal bezoekers gedwongen is vanuit de foyer te luisteren. Ruim tien jaar na de eerste hype -dEUS- lijkt de Belgenpop-machine ook in zakelijk opzicht volwassen te zijn geworden. Naar Novastar ga je niet met je beste vriend, maar bij voorkeur met je lover. Wie vanavond voor de muziek komt, staat overal goed, maar wie daar bovenop nog iets wil zien, dient zich tussen hordes knuffelende stelletjes door naar voren te wurmen. Novastar maakt muziek voor bij het haardvuur. Heel verliefd Utrecht is vanavond dan ook van de partij. En ach, er is geen dankbaarder publiek dan een verliefd publiek. Elke zoete klank vindt in De Helling een enthousiast onthaal. En Zweegers doet al even enthousiast mee. Van Novastar hoef je niets wereldschokkends te verwachten. De man doet waar hij goed in is: het spelen van warme, melancholische songs. Toch is het geen onverdeeld goede show. De nieuwe nummers klinken hier en daar wat monotoon, saai zelfs. Elk potentieel hitje wordt jammerlijk uitgesponnen in solo's en herhalingen van die ene hook. Zeker, er valt genoeg moois te beluisteren, maar het nieuwe materiaal mist vaak net die ene melodielijn die je bij de keel grijpt. En dat is, als we terugdenken aan instant-klassiekers als 'Wrong' en 'The best is yet to come', wel eens anders geweest. Aan de inzet van het kleine mannetje achter de toetsen zal het niet liggen: Zweegers is terug, en de Helling mag het weten. Wanneer tegen het einde van de show de roep om klassiekers toeneemt, grapt Zweegers dat de enige verzoeknumers die hij doet 'Let it be' en 'Hey Jude' zijn. Een Beatles-referentie die al de hele avond aanwezig is, met als summum een cover van John Lennons verbitterde 'How do you sleep'. Verrassend, want Zweegers lijkt in zijn eigen materiaal toch veel meer naar de zoetsappige Beatles-kant te neigen. De galmmachine draait overuren. Uiteindelijk zwicht Zweegers in een tweetal toegiften voor de roep uit de zaal. En ze moesten er ook gewoon van komen: droomsong 'Caramia' en een hemels mooie versie van 'Lost & Blown Away'. De vreugde, de melancholie: ze spatten er vanaf. Dan ben je spontaan weer verliefd. Ditmaal alleen niet op degene met wie je kwam, maar op deze Belg met zijn potsierlijk mooie stem. Novastar. Gezien: 26 maart 2004, Tivoli De Helling, Utrecht