Ga je ter ere van je twintigjarig jubileum drie shows in de Ziggo Dome en één in de Lotto Arena in Antwerpen spelen? Dan is het misschien wel handig om een grote generale repetitie te doen. Dat moet De Jeugd Van Tegenwoordig hebben gedacht, want zo kon het zijn dat toekomstige shows bedoeld voor 8.000+ man vrijdagavond in de toch iets kleinere Main van 013 waren te zien. Onder de noemer 'De Generale Repetitie' werd twintig jaar relevantie ten gehore gebracht; een diverse setlist vol hitjes, lyricaal spervuur en hoogstaande beats. Een show met een prima energie op een paar inkakmomentjes na, maar toen de vonk tegen het einde van de show écht oversloeg, was er geen houden meer aan. Willie Wartaal, Faberyayo, Vjèze Fur en Bas Bron zijn na twintig jaar nog niks verleerd.

Het valt gelijk op bij aanvang: de brede appeal die een act heeft die al twintig jaar bestaat. Er zijn veertigers die er al bij waren toen 'Watskeburt?!' uitkwam, maar ook veel twintigers die toen nog (net) niet geboren waren en nu in de kroeg wekelijks dansen op nummers als 'Sterrenstof', 'De Formule' en 'Manon'. Een generale repetitie misschien, maar dat De Jeugd is gekomen om gek te doen, wordt gelijk duidelijk als met opener ‘Gekke Boys’ iedereen meteen al aan het springen is.

De rust keert daarna direct weer terug met ‘Bewuste Sabotage’ en ‘Sexy Beesten’, voor de meesten hier kennelijk toch wel deep cuts, en na een extravagant autotune-outro van Willie Wartaal is het de beurt aan laatste album Moderne Manieren om de spotlight te pakken. Ondanks gemengde recensies toen, gaan ‘Broeder Ja’ en ‘Dat Mag Niet’ hier in 013 erin als zoete koek. Het album heeft twee jaar gehad om te rijpen, en komt nu echt tot zijn recht, zeker als Bas Bron zijn beste kant laat zien door bij 'Broeder Ja' het hele nummer uit te rekken in een lange, epische synthesizer-jam.

© Noa Acar

Tempo krijgt de show dan echt als 'Tante Lien' wordt ingezet, maar juist dan gaat het even mis met de microfoon van Vjèze Fur. Geen nood: Willie Wartaal en Faberyayo kennen zijn bars net zo goed, en nemen het naadloos van hem over. Tijdens 'Buma In Mijn Zak' verdwijnt Fur even van het podium om tijdens een voorproefje van ‘Gemist’ (vet toepasselijk) weer met een dikke grijns en een nieuwe outfit op het podium te verschijnen. 'Generale repetitie' inderdaad.

Naast rappen kennen we De Jeugd natuurlijk ook van het vele ginnegappen op het podium. tijdens het uitgebreide intro van 'Hollereer' (‘je weet dat we oud zijn omdat dit introotje zo kènkerlang duurt’) dragen ze het nummer op aan ‘onze aauwe mense’. Aan het einde van het nummer, en al helemaal daarna bij 'Wittewijnmuziek' vloeit het enthousiasme bij het publiek voelbaar wat weg. Daarvoor is de track op dit punt in de set te onbekend en te traag, waardoor het tempo in zakt.

Dan begin je te merken dat er op momenten getouwtrek is tussen De Jeugd en het publiek om elkaar enthousiast te maken. Dat de formatie nonchalant is, dat snappen we, maar doe dat te vaak, en je publiek kakt dan in. Dan heeft het toch wel een variant op '013, vinden we het nog leuk?' nodig om iedereen weer aan het juichen te krijgen.

© Noa Acar

Gelukkig zitten deze heren al lang genoeg in het vak om te weten wat je kan doen tegen inkakkend publiek; je knalt er gewoon een hitje in! Van ‘Watskeburt?!’ wordt elk woord meegerapt, van voor tot achter. De feestfactor wordt vergroot door op het podium sigaretten, een buttplug, een grote witte kat en nog veel meer inflatables los te laten. Bas gooit er even een dikke bas en snare in om het spektakel nog dansbaarder te maken en Vjèze gooit zich met nonchalante overgave het publiek in. De reeks gouden ouwe wordt doorgezet met ‘Sjenkie’ en ‘Get Spanish', dat voor volop meebrullen en de eerste moshpit zorgt. 

Een meezwaaimoment tijdens ‘Dandyboy Moderno’ zorgt dat deze energie hoog blijft voor de finale. Het feest barst namelijk pas echt los tijdens ‘Ik Kwam Haar Tegen In De Moshpit’. Het publiek splijt haast van bar tot bar open en de vlam is nu compleet in de pan geslagen. Als dan ook ‘Manon’ op veel gejuich kan rekenen en ‘Gemist’ de perfecte afsluiter-van-jewelste is, is er geen houden meer aan. Een stukje 'Gemist' eerder in de set was al een moment van uitzinnigheid, nu met deze hernieuwde energie komt het nummer al helemaal tot zijn recht. 

© Noa Acar

Om af te sluiten met een échte klapper gaat Vjeze nog één keer op de handen van het publiek staan tijdens de eerste tonen van 'De Formule'. Wiwa doet een shoutout naar alle aanwezige moeders in hun blootje en het dampende publiek geeft zich nog één keer. De Jeugd Van Tegenwoordig mag dan wel al twintig jaar bestaan, maar er is nog geen enkel teken van aftakeling. Als dit de generale repetitie was, komt dat in de Ziggo en Lotto met een iets scherpere keuze voor de setlist helemaal goed.