Maar voor er nog een noot wordt gespeeld, eerst een introductie over FFCA. Er wordt meer verteld over de missie van de organisatie, maar het is hallemaal wat moeilijk te verstaan, maar de muziek spreekt voor zich. Neem bijvoorbeeld de eerste band van de avond, Alkahest, dat een bijzonder sterke opener is met de krachtige stem van zangeres Cheyenne Reudenbach, aangevuld met alleen maar stevige gitaarpartijen. De Eindhovense doommetalband, die in 2023 debuteerde op Roadburn, brengt nieuwe nummers ten gehore, en doet dat met veel enthousiasme en staat er niet stil bij. Een probleem met de gitaar is snel opgelost zonder dat de dynamiek verloren gaat. Tegen die tijd is al veel krediet opgebouwd met fantastisch spel, mooie belichting en goede afwisseling tussen rustige en heftige momenten. Afwisseling genoeg en altijd de constante stem van Reudenbach met haar jaloersmakende uithalen.
Metal, kunst en alles ertussen: het toneel is de Hall of Fame en afgelopen woensdag was daar een avond georganiseerd door Foundation for Circular Art (FFCA), opgericht door kunstenaar en cultureel ondernemer Michel Nienhuis. Deze stichting richt zich op de artistieke en zakelijke ontwikkeling van DIY-kunstenaars, met een focus op circulaire denkwijzen. De avond markeerde het anderhalf jarig bestaan van het FFCA Talent Traject, waarbij talentvolle artiesten zich konden presenteren in de vorm van concerten en presentaties en werd het afgesloten door Nienhuis' artistieke project Autarkh, dat hun atmosferische en compromisloze moderne metal ten gehore bracht.
Alkahest
Vvina
Totaal andere sfeer, maar zeer fascinerend: Vvina. De rustige, synth-geïnspireerde geluiden sluiten goed aan bij de zoektocht naar balans tussen etherische vocalen en het geweld van een band. En je ziet het niet vaak, maar zelfs de drummer zingt mee en zorgt voor een duister laagje. Voor de energieke afsluiter draaien de bandleden zich om, krikken het tempo omhoog en gaan helemaal op in de muziek.
Akuma Jin
Dan krijgen we vervolgens twee acts die verbonden zijn aan één man: Akuma Jin en A Knight Under Maria's Altar (A.K.U.M.A.), beide projecten van Nawoddya Ramkisoensing die begint met een emotionele speech over zijn afgelopen jaar. Hij bedankt mensen die hem hebben ondersteund en dat kan op veel applaus rekenen. Zijn performance is een dynamische mix van rap en rock, waarbij hij niet alleen zijn muzikale veelzijdigheid toont, maar als eerste van de avond ook het publiek echt erbij betrekt. Ramkisoensing moedigt het publiek aan om mee te zingen, te schreeuwen en te headbangen. Het contact met het publiek is intens, en er wordt zelfs ruimte gegeven voor een zestienjarige jongen om mee te screamen. Het is duidelijk dat de liefde hier wederzijds is, want een explosieve moshpit aan het einde van de set levert alleen maar lachende gezichten op. Een performance om trots op te zijn.
Autarkh
Dan is de tijd aangebroken voor de act van de oprichter van FFCA: Autarkh. Dat start direct met een indrukwekkend en intens geluidspalet. Wat opvalt zijn de twee microfoons voor de neus van zanger Nienhuis, ieder microfoon produceert een eigen geluid. Het is interessant hoe doommetal wordt vervlochten met dromerige soundscapes en ook gaaf hoe halverwege de set het geluid heftiger wordt met meerdere breakdowns. Ben je niet bekend met de band, dan kan het soms als wat langdradig worden ervaren, maar dat is het geluid van Autarkh.
En dat is ook een van de sterkste kanten van de avond: het is een ontdekfeest waarbij een hoop mensen mogelijk met voor hun nieuwe muziekstijlen in contact zijn gebracht. Een ervaring vol nieuwe indrukken en verrassingen. En als we dan toch ergens iets van moeten zeggen dan is het vooral de korte tijd tussen de acts, even bijkomen of een sigaret roken zit er voor de meesten niet in.