Op de vloer is het dringen geblazen als het Zuid-Afrikaanse Roi Turbo, broers Benjamin en Conor McCarthy, hun elektrische, grotendeels instrumentale songs inzetten. Het publiek is gekomen om te dansen en dat wordt ook zeker gedaan. Denk aan een soort MGMT zonder tekst of Parcels met zwaardere beats. Dat klinkt spannend en zou het ook moeten zijn, maar het instrumentale karakter van de nummers doet af aan de beleving. Dit zou je ook kunnen opzetten als je cocktails in Ibiza aan het drinken bent, of op kledingjacht gaat bij de Sting. Na twintig minuten is er eindelijk iets van tekst te horen… dat vervolgens niet te verstaan is. Een lauw opwarmertje, perfect als je hongerig bent voor het hoofdgerecht.
Empire of the Sun, die zijn toch niet meer relevant? ‘Walking on a Dream’ komt uit in 2009 en ‘Alive’ zit in FIFA17, maar nu doen ze toch niks meer? Dan heb je het mis. De band van Luke Steele en Nick Littlemore streek neer op de uitverkochte Main van 013 afgelopen donderdag met hun ‘Ask That God’-tour om te laten zien dat ze nog steeds een ultiem discofeest neer kunnen zetten.
©
Alex Sinke Photography
In de change-over komt steeds meer tevoorschijn van Empire of the Sun. Er komt een drumkit, keyboard en een onthulling van twee grote inflatables: een hoofd en een hand. Dan wordt de zaal donker, begint een filmpje op het ledscherm te spelen, komen de artiesten op en kan de show beginnen. Licht, geluid, ledscherm, dansers, kostuums, hoofdtooi, je zou bijna vergeten dat er een band staat. Je zintuigen worden overdonderd met iets wat alleen te omschrijven is als een epileptische aanval. Niet iedereen kan het verdragen, maar het is er wel eentje waar je naar hunkert.
‘Changes’ is de start van nieuwe, vierde album Ask That God en ook van de setlist hier in 013. Een typische EotS-nummer: zinderende gitaren, stuwende drums en de luchtige stem van frontman Luke Steele. Die heeft met zijn voorkomen en showmanship direct de hele Main om zijn vinger gewikkeld en laat niet meer los. Het is niet voor niets dat de band haar naam ontleent aan het feit dat de zon het samenbindende element is van het universum, en zo kan dus ook zonnekoning Steele hier de brug slaan tussen podium en zaal. Hij hoeft maar met zijn vingers te knippen en opeens veranderen de dansers op het podium in discoballen.
©
Alex Sinke Photography
Steele maakt niet veel woorden vuil aan chitchat in de tussentijd, maar laat de zaal wel weten dat hij twee woorden Nederlands kan: dankje wille (eerder Zweeds dan Nederlands) en honke mollé (Hunkemöller). Blijkbaar had hij een rondje door de binnenstad gelopen en vond hij dat een goeie naam van een winkel, zodanig dat hij het live bijna tot liedje maakt. Daarnaast krijgt het publiek nog een kleine toespraak over het feit dat ‘The one in control is God in Heaven’ en dat er op dit moment ‘a lot of distortion between heaven and earth’ is. Dit geeft toch maar aan dat Steele zichzelf tenminste (nog niet) ziet als god.
©
Alex Sinke Photography
Richting het einde van het concert krijgen we nog een kers op de taart: ‘Music On The Radio’ met de bekende PNAU-ondertoon van ‘Cold Cold Heart’ (van Elton John en Dua Lipa), ‘Walking on a Dream’ en ‘Alive’. Alle lichten, alle bas, alle gitaren zet Steele in om het publiek los te laten op een high. Hij smijt zijn gitaar nog stuk om definitief aan te geven dat hij niet meer gaat spelen en laat het publiek nog één keer weten dat we door deze show zijn gezegend door de Empire.