Tweede avond 'Eigen Act': Cultivate Tweede avond 'Eigen Act': Cultivate

De act die de avond opent draagt de naam Sonic Whip. Sonic Whip is een rockband met een beetje grunge, vernoemd naar een album van Automatic Sam, een garagerockband uit Nijmegen. Toevallig komen de jongens van Sonic Whip ook uit Nijmegen. De energie van Sonic Whip klopt gewoon. In de zaal is het heel rustig, maar de jongens geven daar geen moer om en rocken heel de zaal vol. Je kan ook echt zien dat ze plezier hebben in hun werk en dat is altijd fijn. Een goede opener van een avond vol verrassingen.

Na Sonic Whip is het de beurt aan Sebastiaan van Seb Adams. Sebastiaan vertelt over zijn burn-out en hoe hij daar mee is omgegaan. De nummers in zijn set gaan dan ook vooral daarover. Eén van de nummers heet ‘Sit Back’ en dat nummer gaat er dan ook vooral om dat je best af en toe even rustig aan mag doen. Sebastiaan maakt luchtige elektropop en aan het einde pakt hij zijn ukelele er ook nog even bij. De set is leuk, ontspannen en fijn om te luisteren.

Als derde mag YSA het podium betreden. Dat doet ze in een blauwe broek met een plastic jasje: dat is toch veel te warm? Wordt het dan een rustige set? Nee, gelukkig niet. YSA heeft veel effecten op haar microfoon en danst over het podium. Het is elektronisch, het is cool en het is warm. De jas vliegt gelukkig al snel aan de kant. Isabelle vraagt ons om onze buurman/buurvrouw wat liefde te tonen, want dat is tegenwoordig maar zeldzaam. Ook wordt er nog een nummer gezongen over Greta Thunberg, de milieuactiviste uit Zweden. Misschien ben ik als mede-Zeeuw een beetje bevooroordeeld, maar ik hoop dat we nog heel veel gaan zien van YSA.

Na een korte pauze is het aan Fabian Raphael om het podium te bestormen. De hele band draagt witte bloesjes en bretels, behalve Fabian zelf: hij staat in een stippeltjesblouse achter de toetsen. Fabian zingt heel erg goed. De muziek is poppy met een beetje R&B en voelt als een gezellige zomeravond. De muziek van Fabian gaat vooral over, ja, het leven eigenlijk.

Na Fabian komen de Nachtwakers op het programma. Frontman Kevin vertelt over ska en reggae. Wat vooral heel erg voelbaar is, is een ‘Doe Maar’-vibe. Sommige nummers lijken bijna exact op nummers van Doe Maar. Maar dat is niet erg, want Henny Vrienten is al minstens 70 en mag wel een keer vervangen worden. De Nachtwakers doen het echt leuk, weer met oubollige achtergrondzangeressen (maar ja, nu hoort dat er natuurlijk helemaal bij) en een goede band. Het doel van de Nachtwakers is dat je even van de wereld af bent en of dat nou is vanwege de vage teksten of omdat door al het springen het bloed uit je hoofd wegtrekt maakt niet uit, want het lukt ze wel.

Na de Nachtwakers komt Modian Walkin op het podium met Lennert Klaui als frontman. Lennert heeft een pony over zijn ogen hangen die we ook vaak zien bij zangers van rockbands. Modian Walkin is dan ook een rockband, maar wel indierock. Bekende indiebands zijn natuurlijk Nirvana en R.E.M. en eerlijk gezegd heeft de muziek daar ook wel iets van weg. Een van de teksten van Lennert gaat over zijn oom en het is een gevoelig nummer. Aan het einde van de set wordt er nog een mondharmonica bij gepakt: een leuke twist, verrassend en grappig.

De laatste act van de avond heet Joyah. Joyah is een metalband en de schrijfster van dit artikel wordt altijd heel rustig van goede metal (ieder z’n ding hè). Joyah wisselt snoeiharde metal af met melodieuze muziek en in de verte is er ook wel iets te voelen van Within Temptation. Zittend op m’n krukje viel ik bijna in slaap. Sorry Jip, maar dat betekent alleen maar dat je het supergoed hebt gedaan.

Dit was alweer de tweede showcase in een serie van drie. Morgen volgt de laatste showcase, een hiphop- en dancevariant met de naam Expose.