De omgeving van Tilburg heeft er een nieuw festival bij, want op 22 april begint het tweedaagse Bands in a Barn, in Diessen. I am Oak en Rachael Yamagata zijn onder andere de headliners. Veelbelovend dus. Een interview met organisatoren Vita Naessens en Teun van Knegsel.

Hoe zou je Bands in a Barn in één zin omschrijven?
Vita: Verdomd goede muziek. Het maakt niet uit of het kleine of grote bands zijn, hoe veel fans ze hebben of wat ze precies spelen. Het gaat om de muziek.

Is dat de reden dat jullie een schuur hebben gekozen, in een soort theatersetting?
Teun: Het is eigenlijk meer andersom. We hadden die locatie en zijn gaan bedenken wat we ermee kunnen. Het podium is laag en er is heel weinig afstand tussen de artiest en het publiek. We willen een sfeer creëren die daarbij past. Een mix tussen een buurtfestival en iets als Best Kept Secret of Pinkpop.

Vita: Klein maar groots. We hopen dat het groots wordt.

Jullie hebben nog nooit vanaf het begin een festival opgezet en doen geen studie in die richting. Waar komt het idee vandaan om zelf zoiets te organiseren?
Teun: Het is ontstaan toen Rachael Yamagata anderhalf jaar geleden naar Duitsland kwam. Ze was voor het eerst in acht jaar in Europa, dus daar moesten we naartoe. Dat optreden bleek veel kleiner en intiemer dan verwacht. Ze kwam achteraf tussen het publiek zitten en zo raakten we in gesprek. Toen dacht ik: ik ken een plaats in Diessen waar ze zou kunnen optreden als ze dat leuk vindt, dus ik heb het haar gewoon gevraagd. (Teun komt uit Moergestel, red.) Ik had nog nooit eerder zoiets georganiseerd. Het leek haar leuk, dus toen is ze een paar maanden daarop komen optreden en dat was heel gezellig. Achteraf dachten we: is het niet mogelijk er meer dan één optreden van te maken?

Vita: Na het optreden hebben mijn vriendin en ik met de band tequila zitten drinken, wat best surrealistisch is. Dat verwacht je niet. Die sfeer hopen we in dit festival te brengen, het in contact komen met de band.

Teun: We willen de afstand tussen publiek en artiest wegnemen. We kunnen niet verlangen van artiesten dat ze de hele dag op het festivalterrein zijn, maar we willen die faciliteiten wel bieden.

Wat is er te vinden op het terrein, behalve de schuur?
Teun: We zijn misschien wel het eerste festival waar je in een soort hostel kunt slapen, als je dat wilt. Je kunt ook kamperen. Het terrein zelf is een uitgestrekte vlakte met een paar boerderijen erop. Binnen in de barn staat een gezellige bar, buiten maken we een plein waar foodtrucks staan en we hebben nog een podium voor akoestische sessies.

Vita: Zodat het buiten niet stil is tijdens het eten.

Teun: We willen ook speciaalbier schenken. We proberen bieren en eten uit de regio aan te bieden.

Voor wie is het festival bedoeld?
Teun: Voor iedereen, denk ik wel. We maken eerder onderscheid in muziek dan in leeftijd.

Vita: Het klinkt stom, maar onze moeders zijn al enthousiast, terwijl ook mijn vrienden een ‘jongere’ band als Johnny Jester leuk vinden.

Teun: In muziek kun je eigenlijk geen onderscheid maken, dat is voor iedereen.

Vita: Ik luister naar Bob Dylan en mijn vader ook. Dat is universeel.

Teun: bijna iedereen op ons festival speelt eigen muziek, dus je zult geen dingen als Bob Dylan horen, maar ik denk dat mensen die van zo'n artiest houden redelijk gave dingen als folk, blues en rock kunnen vinden.

Eén dingetje is wel: de bereikbaarheid. Je moet een uur met de bus of fietsen.
Teun: Als het nou heel druk wordt, hebben we een eigen ‘bus’. Misschien kunnen we gaan pendelen.

Vita: Ik ga niet rijden, je weet hoe ik rij.

Teun: Het is een hele grote kar, daar zit normaal gesproken een tractor voor. Hoe heet zo’n ding? Geen huifkar. Hij is wel veilig in ieder geval.

Vita: Ik wil net zeggen.

"Ze [Rachael Yamagata] kwam achteraf tussen het publiek zitten en zo raakten we in gesprek. Toen dacht ik: ik ken een plaats in Diessen waar ze zou kunnen optreden als ze dat leuk vindt, dus ik heb het haar gewoon gevraagd"

 

 

 

'We zijn misschien wel het eerste festival waar je in een soort hostel kunt slapen, als je dat wilt'

© De Nieuwe Erf

Welke Tilburgse namen staan op Bands in a Barn?
Teun: Uit Tilburg en omgeving zijn dat The Moods uit Tilburg en Eindhoven, Johnny Jester uit Oisterwijk, Songbelt uit Loon op Zand, The Wibra’s uit de omgeving van Oirschot en Maartje Groenen, Second Harvest en Liseth Horsten uit Tilburg. We hebben een mix van nationaal, toevallig internationaal, regionaal en uit de buurt. Een act moet niet alleen een buurtbandje zijn en daarom komen optreden. Een artiest moet echt kunnen spelen, dat is het belangrijkste.

Zijn jullie tevreden met de huidige line-up of komen er namen bij?
Teun: Er komt nog een laatste headliner bij, maar ik mag niet zeggen wie, want die is nog aan het twijfelen. Ze zijn vrij populair in België en een festival met ongeveer vijfhonderd man publiek is dan aan de kleine kant. 

Zoeken jullie nog artiesten?
Teun: Het podium begint vol te raken. Buiten staan al wat dingen ingepland, maar er blijft tijd over om te spelen, dus wie wil... Je mag ook best een gitaar meenemen om te komen pingelen, zolang het niet door de line-up heen gaat.

Vita: Stel, het is afgelopen ’s avonds en we zitten met z’n allen rond het kampvuur, je pakt dan je gitaar en die gaat de cirkel rond, please do so! Zo'n sfeer zoeken we.