De kaarsen branden in de kapel van de Tilburgse Heuvelkerk, een vrouw die stilletjes binnenkomt, steekt er nog eentje aan. Het interview vindt daar op verzoek van The Policy plaats, want daarmee wordt het beter, is de redenering van bandleden Pierre Hagelaars, Thijmen Hoebrink en hun manager Joep van Gorp.

”Je kan ook in een kroeg gaan zitten, maar dan heb je allemaal geluid op de achtergrond. Door de stilte ga je voorzichtiger praten en meer nadenken over wat je vraagt en zegt", vertelt Pierre terwijl hij het glas in lood  in de kapel bestudeert.

Filosofisch ideaal

The Policy maakt naar eigen zeggen art house . “Housemuziek met een kunstzinnige draai”, verklaart Thijmen. “The Policy, het beleid, slaat op onze visie.  We staan voor een filosofisch ideaal dat muziek voor ieder een persoonlijk ding is en men een eigen boodschap eruit kan halen.“ Wat ze erover kwijt willen is dat het echt liedjes zijn en ‘geen dancetracks’.

Pierre en Thijmen werken al zo’n 8 jaar samen, eerst als de indie dance act Disko Matique. Als die act deed Thijmen zijn eindpresentatie voor zijn studie aan de Tilburgse Rockacademie. Sinds een jaar zijn ze bezig met wat nu The Policy heet. Thijmen zingt, Pierre speelt gitaar en samen maken ze alles wat eromheen zit.

Tjilpende vogels

Tot de release geen teasers, maar voor jouw 3voor12-redacteur maken ze een uitzondering. De laptop komt uit de tas en de koptelefoon gaat op. Het nummer, waarvan de titel nog geheim moet blijven, begint met (zelf opgenomen) tjilpende vogels en mondt uit in een artrock-achtig nummer, maar dan met een elektronische beat in plaats van echte drums. Er komen stemmen bij en er is een zekere structuur aangebracht, maar door kinderstemmen en megafoonvocalen blijft de experimentele sfeer staan. 

Achtergrond niet interessant

Over hoe ze te werk gaan en wat hen motiveert blijven ze het liefst zo vaag mogelijk. “We geven alles liever langzaam weg”, zegt Thijmen. Pierre springt meteen bij: ”De kracht moet van de muziek uitgaan.” Ik stel de heren dat ze toch ook maar gewoon jongens zijn die muziek maken, maar daar windt Pierre zich over op: ”Alles moet maar gewoon normaal zijn tegenwoordig. Wij vinden dat het om onze muziek draait en de persoon of zijn achtergrond niet interessant is.”  

Kunst van weglaten

Na lang aanhouden laten Pierre en Thijmen toch wat los. ”Ik ben een groot fan van gitaristen als J.J. Cale en David Gilmour. Geen showoffs, maar gitaarpartijen die in dienst staan van de muziek. J.J. Cale was er echt een die de kunst van het weglaten doorhad.”

Thijmen put voor zijn vocalen inspiratie uit onder andere Radiohead en Lou Reed. “Die man zijn idee dat zang niet allemaal perfect hoeft te zijn, spreekt me aan. Je voelt je daardoor dichter staan bij de artiest. Radiohead denkt juist weer goed na wat een stem voor effecten nodig heeft, net als wij dat doen.” 

Al die inspiratie van meer ’traditionele’ artiesten komt samen met house. En ook al blijft het op hun nummer beperkt ‘house-ig’, de elektrische gitaar was niet meer te herkennen. Thijmen: ”Die zit er wel in, maar het is een re-sample.”  

Spel

Op de vraag hoe ze samen die technische aspecten van hun muziek maken zijn ze verrassend direct open: ”Het is een kwestie van veel doen en interesse hebben om van alles uit te proberen.” Pierre beaamt de opmerking van zijn bandgenoot. ”Het is iedere dag weer een spel. Je raakt nooit uitgespeeld.”

The Policy staat met een dj-set op zaterdag 18 juni als opener van Einmusik en Tender Games op het Aus Berlin Konzert in de Jupiler Zaal van 013.