Concert: Muscle and Marrow, Incubate, Hall of Fame, 11 september

"Thanks so much for coming, come say hi!" Zangeres/gitariste Kira Clark spoort de bezoekers aan om toch vooral dichterbij te komen. Aarzelend schuifelen ze richting podium, alwaar Clark alweer snel een van haar galmende sirenevocalen door de microfoon stuurt.

Mooi?
Nou! Met haar hoge zang, ondersteund door weidse armgebaren en een op volle toeren draaiende rookmachine, roept Clark beelden op van sprookjesachtige, donkere wouden, bevolkt door elfjes, bosnimfen en kabouters. Maar al snel betrekt de lucht en krijst Clark alsof de lokale bosheks haar op de hielen zit. Of is Clark misschien zélf wel de heks?

Ja hallo, wij stellen hier de vragen, oké?
Ja, sorry. Wat ik bedoel te zeggen: het contrast tussen de vriendelijke presentatie en de bijna bezeten performance is groot. Het optreden van het duo uit Portland verveelt, dankzij het duistere randje en de maniakale voordracht, geen moment. Het gaat binnen een minuut van een zalvende lokroep tot een helletocht - en weer net zo gemakkelijk terug. Drummer/samplist Keith McGraw ondersteunt een en ander met wat we ook wel thunderous drumming plachten te noemen.

Bijzonder halfuurtje dus?
Absoluut. Voor het eerst dit weekend word ik op een heel elementair niveau geraakt door wat ik hoor en zie. Hele fijne band.