Concert: Girlie, Incubate Cul de Sac, 11 september 2016
Hun aesthetica hebben ze meegenomen naar de Cul. Een rijkelijk gevulde merchhoek, hippe uilenbrilletjes, en opgerolde broekspijpen.
Right place, wrong time?
Kwart voor vijf ’s middags: de wereld is klaarlicht en de Incubate-bezoekers broodnuchter. De sound van Girlie is gemaakt voor een dronken en deunende publiek in een donkere bar. Ze tikken hierbij alleen het laatste punt aan. De zaal is nog tamelijk leeg waardoor de catchy muziek niet veel meer losmaakt dan ritmisch geknikkebol.
Hoe ziet een low budget band eruit?
Als dat een term zou zijn in een woordenboek dan zou er waarschijnlijk een artsy fotootje van Girlie bijstaan. De frontman heeft in plaats van een riem een touwtje om z’n middel geknoopt en in plaats van een reparateur bellen heeft hij besloten zijn hele gitaar onder te plakken met ducttape. Op het laatst kijkt hij wat verlegen de zaal in: “We’re still looking for a place to stay tonight…” Wij kunnen wel een schatting maken van Girlie's besteedbare budget.
En hoe klinkt dat?
Als catchy, laid-back post-punk. Door de lege zaal wordt de indruk gewekt van een repetitie, de extreem lange instrumentale stukken van een jamsessie. Instrumentaal staat de band heel sterk in de schoenen. De drummer speelt lekker strak, de bassist legt goed grondwerk neer en ook op de gitarist valt weinig af te dingen. Ontbreekt er dan iets? Juist, de vocalen. Zodra de zanger zijn mond opentrekt, zakt het niveau gestaag. Een schel en vaak vals geluid staat in schril contrast met de instrumenten en dat weerhoudt Girlie van verantwoordelijk zijn van een heel. Goed. Optreden.