Maze, Incubate, V39, 10 september

De kelder van V39 druppelt langzaam vol, zo rond de klok van half tien op deze derde Incubate-avond. Op het podium schuift aan: Maze, een postrock-trio uit Luik.

Hoe klinkt het?
Best goed: de drie Belgen bouwen de spanning aanvankelijk goed op. Hun sferische post-rock komt aarzelend op gang, om dan plotseling te ontvlammen als een tondeldoos. Het intense drumwerk, de weidse gitaarlandschappen, het stemgeluid dat laveert tussen Zack de la Rocha en Mickey Mouse: lekker. Maar dan opeens is-ie daar, de meest oerend Brabantse uitspraak aller tijden (in elk geval tijdens concerten): 'Speuluh pik!'.

Pardon?
Nou ja, dat zeggen ze in Brabant als het allemaal niet echt opschiet. Maze begint al bijna een kwartier te laat, en als het dan tussen twee nummers door opeens bijna een minuut stilvalt is-ie opeens daar: de oproep van een assertieve Incubate-bezoeker om toch vooral lekker door te stomen. De heren spelen nog anderhalf nummer - en dan is het klaar. Op de klok staan de wijzers op precies kwart over tien.

De afgesproken tijd, maar dus wel een kwartier minder dan aangegeven. Jammer.
Nogal. Het optreden gaat een beetje als een nachtkaars uit, en daarmee doen de Belgen zichzelf én het publiek te kort.