Geen gewone drumstokken, maar die voor pauken kenmerken het begin van An Ocean Of Storms. De Tilburgse band (samengesteld uit leden van Generaal Mus, Jacky Checker en Slakkengang, zie ook dit interview) roffelt er lustig op los met de nodige galm om vervolgens de stokken naar de zijkant te smijten en overgaan op reguliere. Het basloze trio heeft geen microfoon nodig: geen zang en geen woordjes tussendoor, met muziek communiceert deze band naar het Extase-publiek. Sociaal verantwoord? Nah, maar klaarblijkelijk geven alle aanwezigen hier ook niet om bedankjes tussendoor. Waar ze wel van blij worden is de intense, psychedelische post-rock die An Ocean of Storms vanavond bij elkaar tovert en bedelft onder een dikke laag noise. Het voelt aan als die ene power-scene uit je lievelingsfilm: vuist omhoog en een herboren gevoel van energie.
Incubate 2016: An Ocean of Storms sleept je mee naar jouw lievelingsplek
Geen woorden, maar daden
Terwijl een bandje met vrouwenstem en wat noise op de achtergrond galmt, begint het drietal van An Ocean of Storms aan hun set. Met een grootse, meeslepende aanloop gaat het drietal richting een climax, dat voelt als het hoogtepunt van een film. Echter is het wel wat lang, voor een optreden dat ook daadwerkelijke filmlengte heeft.
Maar eh, komt er nou eigenlijk ooit een einde aan die intro?
Het duurt allemaal wel een beetje erg lang, waardoor af en toe de concentratie even de Extase verlaat.
Ben je er niet gewoon te ongeduldig voor?
Misschien ook wel, aangezien het merendeel van de zaal in gedachten al lang tussen de Nieuw-Zeelandse landschappen heen zweeft.
Intense post-rock, psychedelisch en een hele hoop noise: kun je nog wat cryptischer zijn?
Met nummers van gemiddeld tien minuten, doorkruisen de mannen simpelweg een hoop stijlen. Van intro naar afbouw: elk stadium wordt ingeluid met een andere energie.