Incubate 2016: Silent techno in de openlucht met Sleeparchive

Duitser zorgt voor aparte momenten bij Duvelhok

Bas van Duren ,

Snoeiharde techno als een van de eerste acts op de eerste dag van een festival? Laat dat maar aan Incubate over. Zo mag Duitser Sleeparchive aantreden na Staplerfahrer in de voortuin bij het Duvelhok. Een optreden die geen eer doet aan zijn naam, want slapen, dat is het laatste wat je kan doen met de techno rechtstreeks in je oren gepompt. Huh?

Als Incubate wel ergens koning in is, dan is het wel artiesten plaatsen op de minst voor de hand liggende locaties die je kan verzinnen. Expositieruimte/zaalverhuur Duvelhok aan de Sint Josephstraat bijvoorbeeld. Het kunstwerk Iconostase 180 van Yona Friedman dat eerder door Incubate werd tentoongesteld in expositieruimte Goretti, is nu voor de gelegenheid het decor van de voortuin bij Duvelhok. Tussen de vele cirkels bevindt zich op de donderdagmiddag Duitser Stephan Metzger beter bekend als Sleeparchive. Gewapend met Ableton Live zit hij geknield achter zijn Macbook en heeft onder een stralend zonnetje nog het meeste weg van een schaakmeester. Wrijvend aan zijn baardje, kijkt hij bedenkelijk naar het scherm om af en toe zijn zet te maken.

Leuk en aardig, maar wat hoor je?
Onverbiddelijk lompe techno. Er is maar één constante en dat is de kick drum. Daaromheen stapelt Sleeparchive hi-hats, echo’s en hypnotiserende synths. Van songs is geen moment sprake, van een set ook niet: het optreden is één lange trip die je normaliter associeert met bunkertechnofeestjes die ze in Metger’s thuisbasis Berlijn maar al te goed kennen.

Maar we zijn bij het Duvelhok. Buiten.
Precies, dus het vervreemdende effect is al sterk en al helemaal omdat het in de voortuin muisstil is. De reden: iedereen heeft koptelefoons op waardoor de set van Sleeparchive speelt. Een silent techno-setje dus. Het levert leuke taferelen op van voorbijgangers die met verbaasde blikken naar de tuin zitten te kijken. Hadden we dit gezien met hitjes in onze oren, dan was het al grappig geweest, nu met de steeds heftig wordende techno nog meer.

Maar wat doe je dan als artiest als je dorst krijgt?
Dan ontstaat het leukste moment van het hele optreden: het bierglas van Sleeparchive is leeg, de loops gaan maar door, dus Metzger staat op om een nieuw glas te halen. Na een paar stappen komt hij Incubate-organisator Vincent Koreman tegen die net zoals de artiest de koptelefoon op heeft. Met non-verbale communicatie wordt een nieuw glas geregeld, Metzger kan terug lopen, de muziek is nergens heengegaan.