Prijs voor beste kapsels hebben deze muzikanten in ieder geval al in the pocket. De weelderige zwarte manen van Japanse psych-rocker Kikagaku Moyo hebben bij het betreden van het podium de show al gestolen. In de psychedelische set die Kikagaku Moyo ten gehore brengt is hier en daar een vleugje Tame Impala te bespeuren; vooral de outro’s van de nummers doen zeer Kevin Parkeriaans aan. De ingetogen Aziaten verschuilen zich constant achter hun lange zwarte haren, ze lijken zich totaal niet te bekommeren om wat het publiek van ze denkt en vergeten hier en daar soms dat extra beetje pit te geven. De lange jams aan het eind van de nummers lijken allemaal net iets te lang te duren. En door de tropische hitte in Extase lijkt het niet voor iedereen even makkelijk om de aandacht erbij te houden.

Het optreden komt dus niet helemaal van de grond?
Het is over het algemeen net iets te loom, helaas. Kikagaku Moyo gaat best lekker van start en eindigt met een knaller (ze kunnen het wel!). Tijdens de laatste jam gaan eindelijk alle remmen los en er lijkt zelfs wat interactie te ontstaan tussen de bandleden en het publiek. Maar helaas kabbelt het middenstuk van de set nét iets te rustig voort. Toch is Kikagayu Moyo een prima band om je Incubate mee te beginnen en je eerste biertje bij te drinken.

Zingen ze eigenlijk in het Engels of Japans?
Geen idee, dat is nauwelijks te verstaan. Het kan Japans zijn, of slecht gearticuleerd Engels. Al zou je zeggen dat het Hongaars is, dan had ik dat ook best geloofd.

Jeetje, dat haar! Wat voor shampoo gebruiken die mannen?
If only I’d know..