Buiten mag het kleurig zijn, in de achterzaal van Little Devil domineert het vertrouwde zwart wanneer de mannen van Cryptopsy de instrumenten aanvatten. Het tegenwoordig als kwartet opererende combo laat er zoals gebruikelijk geen gras over groeien en dompelt de ruimte direct onder in zijn kenmerkende ultrasnelle en hoogtechnische geblaas, dat de deathmetalscene al sinds de jaren negentig verrijkt en ook vandaag de dag nog staat als een huis. Terwijl de eigenzinnige ritmes van drumbeest van het eerste uur Flo Mounier je om de oren vliegen, leven bassist en gitarist zich met bijna angstwekkende precisie uit op hun respectieve instrumenten, waarbij de laatste tussen al het geraas en gegrunt door hier en daar nog ruimte vindt voor een sterke melodieuze solo. Het publiek ziet het allemaal met welgevallen aan, maar de boel komt pas echt los als een gast gehuld in wat wij vanuit onze ooghoek misschien abusievelijk aanzien voor een konijnenpak zich tussen de toeschouwers mengt. De energieke entree van dit 'metalkonijn' zet ook een tweetal andere opvallend uitgedoste bezoekers, aangevuld met een hoop meer traditioneel ogende metalfanaten in beweging, zodat bij het einde van de summiere, sterk op het materiaal uit de begindagen geënte set (waarin tenslotte ook krakers als 'Defenestration' en 'Phobophile' aan bod komen) zelfs een stevige polonaise/circle pit ontstaat.
Een innemend optreden kortom, dat door het aanhoudend moordende tempo wel alweer voorbij is voor je er erg in hebt. Wat dat betreft had een voorprogramma vanavond geen kwaad gekund, maar nu worden de Canadezen in ieder geval volledig door de inkomgelden gesponsord: geen overbodige luxe, aangezien men al tijden zonder labelsteun voortploetert. Deze performance onderstreept ten overvloede hoe vreemd dat is, maar hopelijk slagen de mannen er ook in de toekomst in zich op deze manier staande te houden – aan een gebrek aan muzikale expertise zal het niet liggen.