Paaspop 2015: Darkraver beukt Paaspop vol zelfspot de nacht in

Hardcore is niet dood, maar wel grappiger geworden

Freek Verhulst ,

"Hoe is het eigenlijk met hardcore?" Die vraag stel je jezelf waarschijnlijk alleen nog als DJ Paul Elstak toevallig op je dorpsfeest optreedt, als 3FM een 90's Request-week organiseert en Miss Montreal een cover van een Mental Theo-plaat opneemt, of als iemand onbewust 'Komt Ie Dan Hè?' citeert. Geen zorgen, hardcore is niet dood, allerminst zelfs. Maar het is uit beeld van de mainstream geraakt, weggestopt op themafeesten als Vendetta en Masters Of Hardcore, die vooral op het platteland nog altijd hordes hakkende jongeren trekken. Darkraver laat in de Desperados-tent zien dat zijn muziek voor veel mensen nog altijd de manier is om de nacht door te beuken.

Doordat hardcore door de jaren heen een beetje van doelgroep is veranderd, zijn er in de Desperados-tent drie soorten bezoekers te onderscheiden. Allereerst zijn er volop hardcoreliefhebbers van de nieuwe generatie, die driftig aan iedereen willen laten zien hoe goed ze kunnen hakken. Ten tweede zijn er de 'guilty pleasure'-toeristen, die het meest variëren in leeftijd, maar allemaal af en toe elkaar smalend glimlachend aankijken met een blik die zegt: "Maar wat doen we hier eigenlijk?". Tot slot, opvallend ondervertegenwoordigd, de nostalgische dertigplussers. Zij zijn vanavond vooral aan de randen van de zaal te vinden, af en toe voorzichtig meedansend, maar vooral aan het socializen met leeftijdsgenoten onder het genot van een biertje.

Darkraver heeft confettikanonnen, een MC die in overdreven Engels dingen roept als "Come on Paaspop, make some fucking noise!" en een man met een selfiestok (waren die niet verboden?) die een beetje rond de dj-booth hangt. De Rotterdammer zelf is vooral bezig met zijn koptelefoon en draaitafels, maar lacht af en toe als hij opkijkt en ziet hoe het publiek zijn beats op waarde schat. De vlonders trillen met elke kickdrum en op de balkons moet je oppassen dat je niet omver gehakt wordt als je een biertje probeert te bestellen. Een forse beveiliger kijkt verbaasd op als hij bier in zijn nek voelt, ziet dat de man op het balkon het gewoon te veel naar zijn zin heeft om zijn drank in zijn glas te kunnen houden, en knikt vervolgens tevreden glimlachend, armen over elkaar. Gekkenhuis.

Muzikaal is hardcore niet zo veel veranderd, al zijn de trapbreaks die door de zaal klinken misschien wel een opvallende toevoeging. Oog voor de nieuwe generatie ravers heeft The Darkraver als hij 'Helemaal Naar De Klote' van Partysquad instart. Maar The Darkraver lijkt ook te beseffen dat er een flink deel van het publiek zijn act vooral als een leuke gimmick uit het verleden ziet. Plots klinkt daar een hardcore-remix van Hans Teeuwens 'Snelkookpan': hardcore is niet dood, maar wel grappiger geworden.