Geteisterd door 'andere verplichtingen', kunnen we pas even na achten onze opwachting maken bij het oord des verderfs. Daardoor missen we onder andere de verrichtingen van het door een markante krullenbol geleide Korpse, maar zijn gelukkig wel nog net op tijd voor het intrigerende project Nader Sadek. Je zou kunnen denken dat deze naam verwijst naar een of ander mythologisch wezen, maar het is daadwerkelijk de eigennaam van het brein achter deze groep, een uit Egypte afkomstige metalhead, die contacten heeft opgebouwd in de scene door het verzorgen van visuals en podiumaankleding voor bands als Mayhem en Sunn O))). In de studio wordt hij bijgestaan door illustere namen als Cryptopsy's Flo Mounier en Mayhems Rune Eriksen ('Blasphemer'), maar live moet hij het doen met minder bekende medewerkers. Zoals we van iemand met deze achtergrond mogen verwachten, is veel zorg besteed aan het podiumbeeld, zodat de uitvoerenden staan te spelen in een door lange takken samengesteld 'bos' dat hun bewegingsvrijheid behoorlijk beperkt. Een der vocalisten (Nader zelf?) gaat schuil achter een enorme pruik van zwart haar waar twee vervaarlijke slagtanden uit steken. Voor een 'mammoetachtige' brengt deze opvallend schrille tonen voort, die overigens vaak overvleugeld worden door de diepe grunts van de andere vocalist, Seth van der Loo. Muzikaal brengt men een soort van basloze technische death die dynamisch en origineel genoeg is om de aandacht vast te houden, maar ons ook weer niet direct uitnodigt om het plaatwerk van dit project uit te checken. Een geinig begin van onze dag. (MdW)

De Texanen van Devourment lieten een jaar of wat geleden op dit festival een grote indruk op ons achter, dus we zijn benieuwd of we nu, in iets minder beschonken toestand dan toen, dezelfde ervaring zullen hebben. De slachters uit Dallas die gespecialiseerd zijn in het lompere muzikale zaagwerk (of, zoals frontman Ruben Rosas het uitdrukt, in “wigger slam”) weten met hun hakkende nummers inderdaad al snel een kolkende pit te laten ontstaan, maar vandaag valt ons wel op dat men tussen de composities door behoorlijke stiltes laat vallen, die wat ons betreft de vaart wat uit het optreden halen. Ach ja, mensen worden nu eenmaal ouder. Afgezien van dit minpuntje zetten de heren een overtuigende set neer, die de gedachten van menig deathfestganger zal hebben doen uitgaan naar die tijd dat hij door nieuwsgierigheid gedreven menig muis of konijntje uit elkaar heeft zitten peuteren. Bruter dan dit gaan we het dit festival waarschijnlijk niet opgediend krijgen. (MdW)

Deathmetalvrienden van het eerste uur Entombed hebben we persoonlijk nog nooit op het Deathfest aan het werk gezien, dus zijn we bijzonder in onze nopjes ze deze vrijdag als afsluiter op het hoofdpodium te mogen verwelkomen (daar doet dat 'A.D.' niets aan af). Frontman L-G Petrov heeft het zeldzame vermogen na al die jaren nog steeds de kinderlijk aandoende gretigheid uit te stralen van iemand die blij is zijn ding te mogen doen voor gelijkgestemden, en is zichtbaar verguld met het vooruitzicht om bands als Bloodbath, Immolation en met name Obituary de komende dagen live te kunnen aanschouwen. Deze vrolijkheid werkt aanstekelijk en brengt een lid van het publiek zelfs zover de beveiligers te trotseren en zijn weg naar het podium te vinden, waar hij door Petrov met veel genoegen wordt ontvangen. Toch nog wat echt oldschoolgevoel bij dit optreden dus, en de voor een groot deel van de eerste platen betrokken setlist sluit daar goed bij aan. Wanneer de überkraker 'Left Hand Path' wordt ingezet is men voor ons gevoel nog maar nauwelijks begonnen, maar gelukkig komen daar nog de nodige nummers achteraan. Zonder twijfel het gezelligste en meest sympathieke optreden van de dag, en misschien ook wel van dit festival. (MdW)