De naam van deze band mag dan tamelijk nieuw zijn, de gezichten die erachter schuilgaan zijn dat zeker niet. Razend is namelijk het meest recente metalen vehikel van een groep lokale muzikanten die (met een enkele mutatie in de bezetting) eerder onder de namen Acrostichon en Outburst actief was. Net als laatstgenoemde band speelt Razend thrash, met dit opvallende verschil dat men de frontman voor een dame ingeruild heeft. Dat gegeven heeft bepaald ingrijpende consequenties voor het groepsgeluid, aangezien zangeres Corinne van den Brand met haar vaak vrij heldere vocalen ook de vier instrumentalisten in een meer melodieuze richting stuurt. De opbouw van de nummers wordt daardoor anders, met regelmatig aanzienlijke ruimte voor verschillen in dynamiek en tempo. Iets eenvoudiger geconstrueerde, vlottere thrashers maken echter zeker ook nog deel uit van het repertoire, waarbij de vocaliste op gezette momenten uitbarst in diep gebrul of hoog gekrijs. Al met al een heel aardige hernieuwde kennismaking met deze plaatselijke branieschoppers, die tezamen een alleszins toepasselijke opmaat bieden naar de energieke show van de mannen van Toxik.
Toxik voert geslaagde technische thrashaanval uit op Little Devil
Lokale veteranenformatie Razend brengt publiek alvast in de juiste stemming
Dat er geen decennium is dat zoveel interessante metalbands heeft opgeleverd als de jaren tachtig, werd afgelopen donderdag nog maar eens bewezen door de eigenzinnige Amerikaanse thrashers van Toxik, die met dank aan Mario's Metal Mania de planken van Little Devil onveilig mochten maken. De dame en heren van Razend zorgden daarbij voor een bijzonder stemmige introductie.
RAZEND
TOXIK
Naar de goedgevulde zaal te oordelen, zijn er behoorlijk wat metalfanaten die zich 'World Circus' en 'Think This' nog kunnen heugen, de beide thrashalbums uit de late jaren tachtig waar de reputatie van de Amerikaanse hoofdact op rust. Hoe terecht dat is, blijkt al ogenblikkelijk bij het enerverende openingssalvo van deze gasten: men mag dan inmiddels redelijk op leeftijd zijn, het enthousiasme van de muzikanten voor hun werk is na al die jaren onverminderd groot. Sterker nog, sinds zanger en gitarist vorig jaar na decennia van stilte weer met een verse ritmesectie aan de slag zijn gegaan, is er zowaar alweer een hoop materiaal toegevoegd aan het oeuvre van de thrashers, waarvan we vanavond in de vorm van nummers als 'Too Late' en 'No Rest For The Wicked' wat fraaie proeven voorgeschoteld krijgen.
Nu zal het inderdaad te laat zijn voor deze band om daarmee nog een groter dan een toegewijd nichepubliek te veroveren, maar dat het ook een dankbare taak is om in een kroeg als Little Devil te spelen, blijkt wel uit de stormachtige respons die een oude vertrouwde kraker als 'Heart Attack' teweegbrengt. Daarop is het overigens nog relatief gemakkelijk hoofdschudden, in tegenstelling tot de meeste stukken die vanavond op de aanwezigen afgevuurd worden, want een gemiddeld Toxik-nummer kent heel wat vreemde en onverwachte ritmische draaien, en is rijkelijk gelardeerd met vliegensvlug onconventioneel gitaarwerk. In combinatie met de bijzonder hoge, heldere en flexibele zang herinnert het gebodene hier en daar zelfs een beetje aan het illustere Watchtower, hoewel het ronduit briljante werk van die groep begrijpelijkerwijs niet geëvenaard wordt. Het doet niets af aan de overtuigende prestatie die de Amerikanen deze donderdagavond neerzetten, met 'World Circus' als buitengewoon succesvolle uitsmijter. Thrashmissie geslaagd.