Maar niet voordat Brabantse punkband Appendix een paar nummertjes heeft gespeeld. De heren moeten er even inkomen, maar naar gelang het optreden vordert wordt duidelijk dat ze er toch wel zin in hebben (grappig om te zien dat de band ‘met publiek praten’ op de setlist heeft ingecalculeerd rondom nummer 4). Ze schotelen het publiek snelle, rommelige punkrocksongs voor. De nummers komen deels ‘uit eigen keuken’ en worden afgewisseld met covers van onder andere NOFX. Wanneer de band een punkversie van Coldplay’s Viva La Vida inzet, lijkt ze dat niet in dank te worden afgenomen en een deel van het publiek gaat dan ook liever weer op het terras zitten. Toch lijkt het overblijvende publiek zich prima te vermaken, al wordt het direct bij de eerste tonen van het hoofdprogramma duidelijk waar men écht voor gekomen is.
Jaya The Cat laat het kwik stijgen tot toepasselijke tropische hoogte in Extase
De reggaepunkers stellen trouwe fanbase niet teleur
In de scene is Jaya the Cat al lang geen onbekende meer, misschien heeft Nederland zelfs wel een beetje last van een ‘overkill’ aan optredens van deze half Amerikaanse, half Nederlandse reggaepunkband. Vorig jaar stonden ze namelijk nog in de Kleine Zaal van 013 en nu beklimmen ze het – aanzienlijk kleinere – podium van café Extase. De fans laat het koud en er wordt zonder moeite een feestje gebouwd op deze mooie zomeravond.
Appendix
Jaya the Cat
Met zijn (rasta?)haren onder een muts gestopt, een enorme tatoeage met het woord ‘Reggae’ op zijn borst en een mysterieuze zonnebril op zijn hoofd is de Amerikaanse zanger en frontman Geoff Lagadec een opvallende verschijning. Zodra hij met zijn (deels uit Nederland afkomstige) kompanen op het podium verschijnt, weet iedereen hoe laat het is: tijd voor een feestje! Het is duidelijk dat Café Extase vanavond te maken heeft met een flinke groep echte fans. Vrijwel ieder nummer lijkt een nieuw hoogtepunt en er wordt volop gedanst en uit volle borst meegezongen. Men is vooral blij om El Camino te horen (en die ook lekker met de vuist in de lucht mee te schreeuwen) en tegen het einde van de set wordt ook Thank You Reggae positief ontvangen. Mooie afwisseling is ook de cover van oldskool zomerhit Escape (The Piña Colada Song) van Rupert Holmes.
De baard van Lagadec wappert heel casual mee met de windmachine en wanneer hij tussen de nummers door met het publiek communiceert, kijkt hij guitig over de glazen van zijn zonnebril heen en zet hij 'm even af. Ondertussen deelt het publiek pullen bier met de band en komt er zelfs een speciale ‘tequila-delivery’ vanuit de bar naar het podium. In de pauze voor de toegift zien we de band stiekem een jointje roken op het podium – op en top reggae natuurlijk - en in het publiek wordt er zelfs een niet zo voorzichtige poging gewaagd tot crowdsurfen. Met een beetje fantasie is het Jamaicaans warm in Extase, maar een vrolijke boel; het prototype reggae-plaatje is compleet.
Ondanks de vele optredens die de band de laatste jaren in de buurt gaf, is het heel duidelijk dat Jaya the Cat nog steeds heel erg welkom is in Tilburg. Dat blijkt na afloop van het optreden ook wel, als de band gewoon gemoedelijk op het terras van Extase mee een biertje komt drinken. En niet vergeten: naar eigen zeggen is Jaya the Cat te boeken voor bruiloften en partijen.