Vanavond vormt die EP de rode draad door het optreden, maar is er zoals gezegd ook ruimte voor nieuwe liedjes. Bijvoorbeeld het niet eerder gespeelde ‘Speechless’, dat Pelgrim nog geen week geleden schreef na een gesprek met zijn vriendin, die doventolk is. Een mooie anekdote, waar de zanger er nog wel een paar van in petto heeft. Zo kwam de titel(track) van de EP tot stand na een traditiegetrouwe vakantie in Frankrijk, waar zijn vader op een deur een schilderij van Maria maakte, waarna er een dag later een pelgrimstocht voorbij kwam, de schuur waarin de deur stond tot een kapel verwordend. Een betoverende song, waarbij nogmaals duidelijk wordt over wat voor een machtig instrument Pelgrim beschikt met zijn vocalen.
Dat onderstreept hij nog maar eens middels een fenomenale uithaal aan het einde van ‘Mind’s Eye Tramp’, die niet eindigt voordat het kippenvel torenhoog op je armen staat. Hij erkent eerlijk dat er zo nu en dan een tweede stem (lees: wat meer variatie) mist en vertelt dat zijn vaste zangeres er helaas niet bij kon zijn vanavond. Het is hem vergeven, samen met toetsenist William van Barneveld weet hij desondanks een behoorlijk compleet geluid te creëren. Na de onversterkt gespeelde toegift, een fraaie cover van Bob Dylan’s ‘Forever Young’, is het verdict helder: Rogier Pelgrim komt er wel. Wellicht niet via de geplaveide paadjes der commercie, zoals zijn eerder genoemde ‘concurrenten’, maar op een veel sterkere manier. Ijzersterk.