Mr. A Balladeer geeft college in Tilburgse Schouwburg

Ambachtelijke liedjes prettige onderbreking lange verhalen

Freek Verhulst ,

Als frontman van de Amsterdamse band A Balladeer had Marinus de Goederen in 2006 met 'Swim With Sam' zijn grootste hit, maar een succesvolle opvolger bleef uit: de rest van de band had volgens De Goederen 'geen zin' om met zijn 'depressieve' werk te gaan toeren. Vandaar dat De Goederen de laatste tijd onder de naam 'Mr. A Balladeer' met begeleiding van slechts een toetsenist door de theaters trok. Vrijdag was in de Studiozaal van de Tilburgse Schouwburg de laatste show van die tournee.

Het vergt wat lef om als singer/songwriter in kleine theaterzaaltjes als deze te spelen. Kwetsbaarder kun je je als artiest bijna niet opstellen, dan met de aandacht op je gericht van plusminus vijftig man, die allen aandachtig vanuit hun stoel enkel en alleen naar jou kijken en elk piepje en kraakje kunnen horen. Dat moeten we Marinus nageven.

Wat we hem ook moeten nageven, is dat hij die intieme sfeer perfect aanvoelt. Geen moment verliest hij het contact met zijn publiek, terwijl hij verhaalt over Jackie Kennedy ('Nightmare On Elm Street'), zijn jeugdheld ('Swim With Sam') en vooral veel gebroken harten.

Dat 'verhalen' kan hier overigens op twee manieren worden opgevat, want daar waar een singer/songwriter doorgaans zijn verhalen middels liedjes vertelt, kiest Marinus ervoor eerst het hele verhaal te vertellen en dan pas het nummer te spelen.

Dat maakt het dat de Studiozaal steeds meer als een collegezaal begint aan te voelen, waarin Mr. A Balladeer een bijzonder college geeft over zijn repertoire, met af en toe wat muzikale ondersteuning.

De ellenlange verhalen over zijn tijd als tiener in Texas ('Mary Had A Secret') en een ernstig auto-ongeluk in zijn jeugd ('Sirens') voegen zeker wat toe aan de daaropvolgende liederen, maar de anekdote over de totstandkoming van de videoclip van 'Swim With Sam' is niet meer dan grappig en had achterwege mogen blijven.

Dat hij zo graag over zijn muziek en alles daaromheen vertelt, kan charmant enthousiasme worden genoemd, maar het haalt wel het tempo uit de toch al niet erg vlotte show.

Dat De Goederen een vakman is op muzikaal gebied, blijkt als na de pauze de lange uitleg wat vaker uitblijft. Want hoewel de ongepolijste stem her en der overslaat en af en toe een intro wordt vergeten, raken zijn ambachtelijke liefdesballades met scherpe teksten als 'Why Hitler Loved His Dog' en 'More Or Less The Shit Ex-Lovers Get Restraining Orders For' wel degelijk de juiste snaren.

Het lieflijke meezingertje 'Ten Things To Win You Over' aan het einde van de show is wat dat betreft de kroon op het knusse sfeertje in de zaal, dus vergeven we Mr. A Balladeer ook maar dat hij zelfs bij Dolly Parton-cover 'Jolene' uitleg nodig acht.