Go Back To The Zoo pakt 013 kinderlijk eenvoudig in

'Nieuwe' sound blijkt live uitstekend te werken

Juliën L'Ortye ,

Afgelopen donderdag trapte de clubtour ter ere van 'Shake a Wave' in het Paard van Troje af. Een clubtour om de nieuwe plaat te promoten, een plaat met een andere sound dan we van Go Back To The Zoo gewend zijn. Zo staat het nieuwe schijfje vol met naar een stadionsound neigende rocknummers, die ergens het midden houden tussen The Vaccines en Oasis. Dus: makkelijk scorende melodieën, maar inclusief een lading resonerende gitaarlijntjes.

Mocht u er als toeschouwer nog niet van bekomen zijn: ja, Go Back To The Zoo kwam echt op met R. Kelly's 'Ignition'. Geen grapjes. Om vervolgens in een moordend tempo het ene na het andere overtuigende nummer van Shake a Wave in te zetten. Het blijft indrukwekkend, de groei dan wel opmars die de Nijmegenaren hebben doorgemaakt sinds de release van 'Electric' in 2009.

Samen met Caro Emerald is de band met afstand het meest succesvolle dat 3FM's jacht naar zogenaamd serieus talent heeft voortgebracht. Vanavond blijkt eens te meer waarom Go Back To The Zoo her en der de beste rockband van Neerlands bodem genoemd wordt.

Want wat gaat het ontzettend makkelijk, die – toch niet al te kleine – 013 inpakken. Het HMH-waardige 'Summer Ends' (Kings of Leon, anyone?), terwijl 'Weekend America' klinkt alsof Smith Westerns heeft staan spieken bij The Vaccines. Zoete koek, stuk voor stuk. Het is wellicht wel kort door de bocht om van het gezegde 'beter goed gejat, dan slecht bedacht' te spreken, maar van een eigen sound is niet bepaald meer te spreken. De vraag is dan ook of het ze kwalijk te nemen is.

Het antwoord daarop wordt vervolgens in een kleine zeventig minuten pakkend rockgeweld gegeven. Neen. Ondanks dat er – afgezien van de alleraardigste lichtshow – vrij weinig op het podium gebeurt, weet de band toch een bepaalde energie af te geven, zo één die behoorlijk aanstekelijk werkt op het (Tilburgse) publiek.

De handjes gaan dan ook even makkelijk de lucht in als dat er gesprongen wordt; binnen enkele nummers eet vrijwel heel 013 uit de hand van Cas, Teun, Lars en Bram. Het opvallend gemêleerde publiek blijkt het nieuwe geluid ook uitstekend te trekken, iets wat gezien de overtuiging waarmee het gebracht wordt allerminst opvallend genoemd dient te worden. De heren lijken zich te beseffen dat deze korte tour van behoorlijk belang is, al is het maar om de 'nieuwe' weg die ze zijn in geslagen te verantwoorden.

Go Back To The Zoo bewijst vanavond met volle overtuiging 'gewoon' één van de beste acts te zijn die Nederland momenteel op muzikaal vlak te bieden heeft. De Heineken Music Hall lijkt – mits een langere setlist – dan ook akelig dicht binnen handbereik. Ik noteer ze alvast. Zo rond de feestdagen. Wel zo netjes.

Wegens het ontbreken van een fotograaf enkele plaatjes van andere optredens van GBTTZ - red.