In de Sounds scharrelen de drie bandleden druk door de bakken vinyl: platen van Joe Jackson, Jacques Brel en een VHS-tape van Led Zeppelin behoren tot de acquisities. De manager laat drummer Brent van Poele een vinyl van Tools Lateralus zien. “Hij is wel 40 euro!” Niet veel later vraagt Van Poele mij of ik Battles gister heb meegepikt. Ik schud mijn hoofd. Het optreden was volgens collega Juliën L’Ortye zo goed als foutloos. Je raadt het al een beetje: True Champions Ride On Speed houdt wel van moeilijke muziek.

CONCERT
True Champions Ride On Speed, Sounds, 18 september 2011

MUZIEK
Neurotische instrumentale mathrock in de trant van Battles, King Crimson, Oceansize en Tool.

PLUS
De jonge Belgen vormen een echte muzikantenband. Vreemde tijdssignaturen die fervent afwisselen van avantgarde jazz tot progressieve rock. Het grillige, obscure gitaarspel van Seppe Dyck lijkt sterk beïnvloed door het album Discipline van King Crimson. Tegen het einde komt er een mooi rustpunt in de set: donkere soundscapes die met loops vilein opbouwen naar pure sonische masturbatie.

MIN
De bandleden zijn vooral met hun eigen partijen bezig en richten zich daardoor nauwelijks tot het publiek. Door het virtuoze spel zijn de schoonheidsfoutjes er makkelijk uit te vissen: af en toe verslikt de drummer zich in het bijhouden van de tel. Soms probeert de band iets te prominent bizarre riffs in ritmes in de nummers te proppen.

CONCLUSIE
True Champions Ride On Speed is nu al een hele geduchte live-band. In de toekomst mag het wel een versnelling lager met al die schizofrenie en de pretenties.

CIJFER
7