De verschijning van Sleep Party People doet meteen denken aan het konijn uit de film "Donnie Darko". En die vergelijking lijkt ook op te gaan in hun muziek. De zwijgzame heren, die vandaag met zijn drieën in plaats van vieren zijn, trekken de luisteraars in een wereld die bizar, maar vooral ontroerend is. CONCERT Sleep Party People, Paradox, woensdag 14 september MUZIEK Shoegaze met post-rock invloeden à la Mogwai PLUS Alles wat deze Deense konijntjes aan geluid maken, is gedrenkt in effecten. De luisteraar wordt bedekt door een deken van geluid, dat gecombineerd met de bizarre zangstem zorgt voor een surrealistische droomwereld. De post-rock invloeden komen bovendrijven bij de nummers waar de compositie langzaam opwelt tot een euforische climax en de aanstekelijke drumpartijen nodigen uit tot het losjes meeknikken met de muziek. MIN De rustige nummers zijn wat aan de iele kant zowel in aantal lagen in de muziek, als de melodieën zelf. Ze doet er beter aan om de energie van de up-tempo nummers vast te houden, in plaats van het af te breken naar een (te) rustig stuk. En hoewel hij ook bij de plus staat, toch ook de zang. Ondanks de heftige vervorming, die het vervreemdende gevoel dat de band als geheel oproept versterkt, blijft de zang te eentonig. Dit schiet niet door tot het vervelende, maar voegt daardoor wel minder toe. CONCLUSIE Wat Sleep Party People onder aan de streep weg zet, is (ondanks een aantal zwakke momenten) een ontroerende set, die de associatie oproept van zo'n oude, kapotte knuffel die je als kind misschien wel had. Hij is een oog kwijt en de vulling komt door de losgelaten naden heen, maar ondanks zijn wat bizarre en ietwat enge verschijning, kon je altijd nog het beste slapen als ie naast je lag. CIJFER 8-