Een timide vent staat met zijn gitaar achter een tafeltje waarop een hele verzamelingen aan apparaten het vlak siert. Knoppen te over en SJ Esau, de vent in kwestie, maakt er dankbaar gebruik van; een meer dan bekoorlijk iets die laveert tussen folk, indierock en samplepop vervult de Cul. Met speels gemakt wint Esau het publiek voor zich.

CONCERT
SJ Esau, Cul de Sac, vrijdag 16 september

MUZIEK
Een eenmansshow waarbij de Brit, zoals wel meer artiesten doen, zichzelf begeleidt met... zichzelf. Het loopapparaat gebruikt Esau vaak voor het neerzetten van de groove door middel van een riff op gitaar, aangevuld met samples en soms ook wat gebeatbox in de microfoon. Soms folky, soms ambient, maar altijd stevig en gedurfd.

PLUS
SJ Esau brengt je in hogere sferen en helpt je op de meest onverwachte momenten uit de droom door de freakknop in te drukken. Bakken vol plezierig lawaai komen dan over iedereen heen en alhoewel het wat incoherent overkomt, werkt het uitstekend. Te lang doormijmeren is hier zinloos. De muzikant is zich tevens bewust van hoe oninteressant het geheel eruit ziet en maakt droge grappen tussendoor en laat het publiek kiezen tussen een makkelijk of moeilijk nummer.  Als uitsmijter slingert hij een bijna gabber-achtig nummer de Cul in dat voornamelijk is opgebouwd door wat te beatboxen. Alleen de zuurste chagrijn kan het zich veroorloven om dan zonder een glimlach het geheel te aanschouwen.

MIN
De samplekunstenaar is bedreven in de knoppen, rammen op een bekken is toch iets moeilijker. Vaak net ervoor of net ernaast en dat haalt de vaart toch een beetje uit sommige nummers.

CONCLUSIE
Aanstekelijke muziek, een droogkloot van een Brit en een gegarandeerde glimlach is het resultaat van een bezoekje aan SJ Esau. Fuck Prozac, dit is ideale antidepressiva.

CIJFER
9