Bier en gitaarmuziek: dé twee manieren om naar de kerk gaan aangenaam te maken. Tijdens het optreden van Alasdair Roberts kun je de vrieskou en ongemakkelijke doodse stiltes vergeten; je hoort slechts diepe gitaarklanken en een uitbundig joelend, applaudisserend publiek.

MUZIEK
"This is an original Scottish folk song, just like my father used to play them." Alisdair Roberts vertelt ons aan het begin van zijn optreden meteen wat we kunnen verwachten. Schotse volksliedjes in hun puurste vorm. Kleine verhaaltjes ondersteund door een rustig tokkelende gitaar. Met zijn ietwat slungelige postuur, baardje en verweerde gitaar, zou hij niet misstaan in de lokale pub.

PLUS
Met zijn gemoedelijke gitaarliedjes, brengt Roberts zijn thuisland Schotland naar Tilburg. Maar wie verwacht de kerk uit te lopen en zo de Schotse hooglanden in te stappen, komt bedrogen uit. Dit concert vindt plaats in de Pauluskerk, een lief, onopvallend kerkje achter de schouwburgring. De akoestiek van het hoge plafond en de lichte echo van Roberts' zachte accent voegen een mystiek toe dat de muziek naar een hoger level tilt. De simpele liedjes worden met veel emotie ten gehore gebracht en het publiek is muisstil.

MIN
Alasdair sleutelt zo veel aan zijn gitaar dat het geluid af en toe niet helemaal zuiver is. Snaren gaan losser, dan weer vaster, dan weer losser en tijdens één nummer zitten ze los genoeg om tegen elkaar aan springen.

CONCLUSIE
Laat die kerkorgels maar achterwegen; Alasdair Roberts maakt met zijn gitaar een kerkbezoek een stuk aantrekkelijker.

CIJFER
7,5