Muziek kent geen tijd. Alle leeftijden zijn dus op zondagochtend 18 september present in de huifkar naar Hilvarenbeek. Op weg naar 't Schop. Boer Jan van den Broek benadrukt de boerderijfunctie van de locatie nog, opdat die maar niet ondersneeuwt bij alle mooie activiteiten die hij en zijn vrouw Cecile ontplooien.
Na de heerlijke lunch, die voor vele Incubaters een ontbijt is, lokt Peter Broderick met pianospel zijn publiek de schuur in. Met zijn virtuositeit heeft hij me al eerder ingepakt. Een vol en wervelend geluid dat me doet denken aan mooie stukken van Erik Satie. De inleiding verklapt een zorgvuldig opgebouwd concert. Broderick vertelt hoe hij dit jaar in mei 10 dagen meeliep op de boerderij. En dat het meer mee-boeren en sfeersnuiven werd, dan productief componeren. Maar een man die de droomlijnen zo uit de gitaar schudt, is dat alleszins vergeven. Het maakt me alleen maar nieuwsgieriger naar de filmregistratie over zijn verblijf, die vanavond in de Pauluskerk te zien zal zijn.
Het gemak waarmee hij tijdens het concert van piano naar basgitaar naar viool naar zingende zaag switcht, doet je bijna vergeten hoe bijzonder zijn beheersing van de verschillende instrumenten is. De schuur luistert muisstil. Broderick overtuigt moeiteloos. Ook heeft hij een loop pedaal in zijn show opgenomen. Dat lijkt tegenwoordig eerder regel dan uitzondering. De toegevoegde zang- en vioollijnen zijn echter een speelse en essentiële aanvulling van de nummers.
De volgende troef is Laura Arkana. Met deze Nederlandse nachtegaal speelde Peter in mei voor het eerst samen. Van hun gezamelijk opgenomen CD Lentemuziek is het live goed proeven. Haar fluwelen, licht hese stem sluit zoet aan bij die van Broderick. De zingende zaag maakt het feest compleet. Muziek voor de ziel. Een betere manier om je (Incubate-) zondag te beginnen, kan ik me niet bedenken.