In het propvolle zaaltje van café Weemoed slaat de Zweedse Monica Tormell tijdens het zingen neurotisch op een percussie-instrument. De band zorgt voor trage meeslepende begeleiding die mooi aansluit bij haar lage, hese stem. Mooi, maar helaas past het niet in de kleine ruimte van Weemoed.

CONCERT
Moon & Sun, café Weemoed, zondag 18 september

MUZIEK
Misschien is de muziek van Moon & Sun nog wel het beste te omschrijven als trage indie aangevuld met Caribische elementen. Denk hierbij aan een steeldrum, claves en sambaballen.

Doordat de band bij ongeveer elk nummer wisselt van instrument klinkt elk nummer anders. Het enige wat bij elke track aanwezig is, zijn de beukende, dreigende drums en het lage echoënde stemgeluid van Monica Tormell.

PLUS
De muziek is bijna hallucinerend. Vooral de nummers die gedomineerd worden door drums en meerstemmige zang zijn indrukwekkend.

Daarnaast heeft elk nummer weer een andere tint doordat de band constant wisselt van instrument. Naast de standaard gitaar, drum en bas wordt bijvoorbeeld gebruik gemaakt van orgels, steeldrum, sitar, pauken, en nog een shitload aan kleine percussie-instrumenten.

MIN
De band mist hier en daar volume. Je hoort vaak alleen percussie en zang, wat erg leeg klinkt. De kracht van Moon & Sun zit hem vooral in de harde drums en meeslepende meerstemmige zang.

Daarnaast lijkt het alsof de zangeres met haar gezichtsbedekkende hoed en starre bewegingen last heeft van podiumvrees. Dit uit zich in stiltes tussen de nummers.   

CONCLUSIE
Wat betere afstemming van de instrumenten en misschien een ander locatie zou deze band goed doen. Verder is Moon & Sun een frisse verschijning in het singer-songwriter- en indiegenre.

CIJFER
7