Anders dan de naam doet vermoeden, maakt Woud geen Nederlandstalige, heidense metal, maar gevoelige, ietwat bevreemdende ambient. De twee bewoners van dit Woud zijn de noorderlingen Wouter Venema en Keimpe Koldijk, die al eerder in de picture waren als leden van noisecollectief Eklin (voorheen Adept geheten).
 
CONCERT
Woud, Cul de Sac, 14 september
 
MUZIEK
De twee jongens die Woud vormen, hebben aan weinig middelen genoeg om hun melancholische nummers uit te spinnen. Met een onderlaag van resonerende, verrassend goed verteerbare synthesizerdrones, spaarzame, minimalistische gitaarlijnen en twee stemmen bouwen Venema en Koldijk hun bevreemdende nummers op. De soms melancholische, dan weer ronduit klaaglijke zang van het tweetal geeft het geheel een bizar tintje, vooral doordat de stemmen vervormd en veel hoger uit de versterker komen dan ze de microfoon in gaan.

PLUS
Gevoel voor sfeer kan Woud niet ontzegd worden. De meeste Incubategangers die naar de Cul zijn gekomen lijken zich dan ook wel te kunnen verplaatsen in de donkere melancholie van Woud. Geheel in zichzelf gekeerd laten de twee mannen op het podium zien wat je het beste met hun muziek kunt doen: ogen dicht en mediteren maar.
 
MIN
Met wat kwade wil kunnen we de treurige zangpartijen pathetisch gekweel noemen. Maar wie zich laat meevoeren in de hypnotische trance die Woud oproept, zal daar geen problemen mee hebben.
 
CONCLUSIE
Licht bevreemdende, maar verrassend goed verteerbare elektronische muziek. Voor de aandachtige luisteraar met een voorkeur voor trage, intense ambient.
 
CIJFER
7